Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Sikorska, Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków (spr.), Protokolant Dorota Hurman, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 4 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku za klasę pierwszą specjalisty wojskowego oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...] Dowódca Śląskiego Okręgu Wojskowego, działając na podstawie art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693 ze zm.), § 5 ust. 1 pkt 2, § 25 ust. 1 pkt 2, § 35 ust. 1 i § 39 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 października 2000 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz.U. Nr 90, poz. 1005 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania st. chor. szt. rez. B. K. od decyzji Dowódcy 2 Bazy Materiałowo-Technicznej w K. z dnia [...] Nr [...] w sprawie odmowy przyznania dodatku za klasę pierwszą specjalisty wojskowego zaliczanego do podstawy wymiaru emerytury, utrzymał kwestionowaną decyzję w mocy.
Uzasadniając swe stanowisko organ odwoławczy podał, że organ I instancji uznał, iż brak jest podstaw prawnych do przyznania wnioskodawcy dodatku za pierwszą klasę specjalisty wojskowego, albowiem do dnia zwolnienia ze służby wnioskodawca nie uzyskał klasy kwalifikacyjnej właściwej dla zajmowanego stanowiska służbowego lub pełnionej funkcji, a tylko w takim wypadku dodatek taki mógł zostać przyznany (§ 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 października 2000 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy). Stąd też z dniem 1 lipca 2000 r. utracił prawo do dodatku za klasę kwalifikacyjną (§ 39 rozporządzenia). Dowódca 2 Bazy Materiałowo-Technicznej nie znalazł także podstaw do przyznania wnioskodawcy dodatku w trybie § 35 ust. 1 przywołanego wyżej rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 października 2000 r. jako dodatku "wyrównawczego" w zamian za utracony dodatek za pierwszą klasę specjalisty wojskowego, ponieważ dodatek ten przysługiwał żołnierzowi zawodowemu do czasu uzyskania uposażenia wraz z dodatkami o charakterze stałym, co najmniej równego z poprzednio otrzymywanym (przed utratą dodatku), a wnioskodawca w dniu zwolnienia ze służby otrzymywał uposażenie wraz z dodatkami o charakterze stałym w wysokości przekraczającej uposażenie wypłacane przed utratą dodatku (w miesiącu czerwcu 2000 r. - 2016, 41 zł, w miesiącu kwietniu 2003 r. - 2306, 86 zł).
Od tej decyzji strona wniosła odwołanie do Dowódcy Sił Powietrznych, albowiem w jej odczuciu była "rażąco niesprawiedliwa" i powodowała "niczym nieuzasadnione obniżenie podstawy wymiaru emerytury o 10 %". Jednocześnie odwołujący się podniósł zarzut, iż uzasadnienie zaskarżanej decyzji "zasadniczo odbiega od stanu faktycznego", co świadczy o braku należytej staranności i pobieżnym potraktowaniu problemu, który wyniknął "wyłącznie z niekompetencji i bałaganu panującego w organach ewidencyjno-kadrowych" w jednostkach wojskowych, w których pełnił służbę wojskową. Odwołanie zostało przekazane do rozpatrzenia Dowódcy Ś. Okręgu Wojskowego, który decyzją Nr [...] z dnia [...] utrzymał zaskarżone rozstrzygnięcie w mocy.
W dniu 28 lutego 2008 r. odwołujący się wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rozstrzygnięcia organów wojskowych, podnosząc jak dotychczas. Wyrokiem z dnia 18 czerwca 2008 r., sygn. akt IV SA/Wr 165/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzję organu II instancji ze względu na wadliwość w sposobie określenia istotnych elementów decyzji, a mianowicie braku jednoznacznego wskazania, iż osoba podpisująca tę decyzję posiadała upoważnienie do jej wydania w imieniu organu, tj. Dowódcy Ś. Okręgu Wojskowego. Uchylając zaskarżoną decyzję Sąd nie wypowiedział się w kwestii zarzutów skarżącego dotyczących merytorycznej jej zawartości. Po zwrocie akt postępowania organ II instancji dokonał ponownej analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego i ustalił, że strona pełniła zawodową służbę do dnia 30 kwietnia 2003 r., ostatnio na stanowisku kierownika magazynu w 2 Bazy Materiałowo-Technicznej w K. Do dnia zwolnienia ze służby żołnierz otrzymywał dodatek za pierwszą klasę specjalisty wojskowego w wysokości 10 % uposażenia bazowego, przyznany decyzją Dowódcy 2 Bazy Materiałowo-Technicznej Nr [...] z dnia [...]. W związku z powyższym dodatek ten uwzględniony został w decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. Nr [...] z dnia [...] w sprawie ustalenia wysokości emerytury wojskowej.