Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Sikorska, Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński (spr.), Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant Krzysztof Caliński, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 23 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi J. K.-Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o uznaniu za nienależnie pobraną zaliczkę alimentacyjną wraz z ustawowymi odsetkami I. oddala skargę; II. przyznaje adw. M. M. kwotę 295,20 (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych w tym 23 % VAT od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym.
Decyzją z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.G. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3, art. 156 § 1, art. 157 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku J. K.-Ż. (dalej: skarżąca), reprezentowanej przez I. K., o ponowne rozpoznanie sprawy dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji działającego z upoważnienia Burmistrza Miasta L. Zastępcy Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...], o uznaniu za nienależnie pobrane świadczenie z funduszu alimentacyjnego wypłaconego skarżącej na N. Ż. i M. Ż. w okresie od września 2007 r. do września 2008 r. w łącznej kwocie 6.500,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami, utrzymano w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2012 r., nr [...], orzekającą o odmowie stwierdzenia nieważności wymienionej wyżej decyzji z dnia 18 czerwca 2010 r.
W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że pismem z dnia 18 stycznia 2012 r. skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika, zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. o wzruszenie w nadzwyczajnym trybie decyzji o obowiązku zwrotu nienależnie pobranych świadczeń alimentacyjnych. W ocenie wnioskodawczyni słusznie został jej przyznany zasiłek alimentacyjny na małoletnie dzieci N. Ż. i M. Ż.. Wniosek został przekazany przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w L. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.G. Pismem z dnia 15 lutego 2012 r., doręczonym w dniu 17 lutego 2012 r., pełnomocnik skarżącej sprecyzowała, że domaga się stwierdzenia nieważności m. in. decyzji z dnia [...]czerwca 2010 r. nr [...].
W następstwie wniosku strony, Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 roku, nr [...], wszczęło postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji, wyznaczając jednocześnie stronom tygodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie. Decyzją z dnia [...] marca 2012 r., oznaczoną nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J.G. odmówiło stwierdzenia nieważność decyzji Zastępcy Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...], o uznaniu za nienależnie pobrane świadczenie z funduszu alimentacyjnego wypłacone skarżącej na N. Ż. i M. Ż. w okresie od września 2007 r. do września 2008 r. w łącznej kwocie 6.500,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami.
Wnioskiem z dnia 30 marca 2012 r., skarżąca, reprezentowana przez matkę, zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej wydaną przez Kolegium decyzją o sygn. [...]z dnia [...] marca 2012 r. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że chociaż zaliczka alimentacyjna przysługuje skarżącej, obecnie jej nie otrzymuje, pomimo, że zobowiązany do jej płacenia jest ojciec dzieci, P. Ż..
Rozpatrując ponownie sprawę, organ odwoławczy wskazał, że stwierdzenie nieważności decyzji jest instytucją procesową, umożliwiającą usunięcie z obrotu prawnego decyzji ostatecznych, dotkniętych najpoważniejszymi wadami. Katalog tych wad został w sposób wyczerpujący określony w art. 156 § 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, zgodnie z którym, organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która: 1) wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości, 2) wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, 3) dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, 4) została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie, 5) była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały, 6) w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą, 7) zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.