Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński, Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant Krzysztof Caliński, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 23 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi J. K.-Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.G. z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji i uznaniu za nienależnie pobrane świadczenie z funduszu alimentacyjnego wraz z ustawowymi odsetkami I. oddala skargę II. przyznaje adw. M. M. kwotę 295,20 (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych w tym 23 % VAT od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3, art. 156 § 1 oraz art. 157 § 1 k.p.a., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. G. - po rozpatrzeniu wniosku J. K.-Ż. (dalej: skarżąca) o ponowne rozpoznanie sprawy dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji działającego z upoważnienia Burmistrza Miasta L. Zastępcy Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. z dnia [...]czerwca 2010 r., nr [...], o uznaniu za nienależnie pobrane świadczenie z funduszu alimentacyjnego wypłacone skarżącej na N. Ż. i M. Ż. w okresie od października 2008 r. do września 2009 r. w łącznej kwocie 6.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami - utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...] marca 2012 r., nr [...], orzekającą o odmowie stwierdzenia nieważności wymienionej wyżej decyzji organu I instancji z dnia [...]czerwca 2010 r. nr [...].
W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że pismem z dnia 18 stycznia 2012 r. skarżąca, reprezentowana przez pełnomocnika, zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. o wzruszenie w nadzwyczajnym trybie decyzji o obowiązku zwrotu nienależnie pobranych świadczeń alimentacyjnych. W ocenie wnioskodawczyni słusznie zostało jej przyznane świadczenie z funduszu alimentacyjnego na małoletnie dzieci N. Ż. i M. Ż.. Wniosek został przekazany przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w L. Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w J. G.. Pismem z dnia 15 lutego 2012 r., doręczonym w dniu 17 lutego 2012 r., pełnomocnik skarżącej sprecyzował, że domaga się stwierdzenia nieważności m. in. w/w decyzji organu I instancji z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...].
W następstwie wniosku strony, Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...], wszczęło postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności w/w decyzji organu I instancji z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...], wyznaczając jednocześnie stronom tygodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie.
Następnie decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. G. odmówiło stwierdzenia nieważność decyzji Zastępcy Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] o uznaniu za nienależnie pobrane świadczenie z funduszu alimentacyjnego wypłacone skarżącej na N. Ż. i M. Ż. w okresie od października 2008 r. do września 2009 r. w łącznej kwocie 6.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami.
Wnioskiem z dnia 30 marca 2012 r. skarżąca, reprezentowana przez matkę, zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej wydaną przez Kolegium decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...]. W uzasadnieniu wniosku podała, że chociaż świadczenie z funduszu alimentacyjnego skarżącej przysługuje, obecnie jej nie otrzymuje pomimo, że zobowiązany do jej płacenia jest ojciec dzieci P. Ż.
Rozpatrując ponownie sprawę organ odwoławczy wskazał, że stwierdzenie nieważności decyzji jest instytucją procesową umożliwiającą usunięcie z obrotu prawnego decyzji dotkniętych najpoważniejszymi wadami. Katalog tych wad został w sposób wyczerpujący określony w art. 156 § 1 k.p.a., zgodnie z którym, organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji ostatecznej, która: 1) wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości, 2) wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, 3) dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, 4) została skierowana do osoby nie będącej stroną w sprawie, 5) była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały, 6) w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą, 7) zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.