|Sygn. akt IV SA/Wr 393/19 | | , [pic], , WYROK, , W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, , Dnia 24 stycznia 2020 r., , , Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w składzie następującym:, Przewodniczący:, , Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, , Sędziowie:, Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (spr.), Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, , , Protokolant:, sekretarz sądowy Aneta Januszkiewicz, , , po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 24 stycznia 2020 r., sprawy ze skargi M. M., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L., z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego, , I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji;, II. przyznaje adwokatowi K. M. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu kwotę 295,20 (słownie: dwieście, dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym 23 % VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym., , ,
Postępowanie administracyjne w sprawie wszczęte zostało wnioskiem M. M. (dalej: strona , skarżąca ) z dnia [...] kwietnia 2019r. , adresowanym do Ośrodka Pomocy Społecznej w G., o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na jej męża, legitymującego się - wydanym na stałe- orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...], działający z upoważnienia Burmistrza G., Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w G. odmówił przyznania stronie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na męża Z.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji przytoczył przepis art. 17 ustawy z dnia z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm.) - zwanej dalej u.ś.r. , stwierdzając , że w sprawie występują negatywne przesłanki, które nie pozwalają na przyznanie wnioskowanego świadczenia. Powołując się na art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r. , stwierdził, że świadczenie nie przysługuje, ponieważ mąż strony pozostaje w związku małżeńskim, a zgodnie z powołanym przepisem świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, chyba, że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Ponadto podstawę do odmowy przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia stanowi fakt pobiera przez stronę specjalnego zasiłku opiekuńczego, który został przyznany decyzją z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] na okres zasiłkowy od [...] listopada 2018r. do [...] października 2019r. Organ wskazał, że powyższa okoliczność wyczerpuje przesłankę z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit.b u.ś.r. . Wprawdzie organ przyznał ,że strona złożyła oświadczenie, w którym wyraziła wolę rezygnacji ze specjalnego zasiłku opiekuńczego w momencie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego , jednakże - w jego ocenie - sam fakt wyrażenia woli rezygnacji z przyznanego uprawnienia nie jest tożsamy z brakiem takiego uprawnienia.
Organ I instancji wskazał również, że w sprawie nie spełniona została przesłanka określona w art. 17 ust. 1b u.ś.r. , bowiem niepełnosprawność i stopień niepełnosprawności osoby wymagającej opieki powstał od dnia [...] listopada 2014 r. Natomiast powołany przepis wymaga, aby niepełnosprawność osoby nad którą sprawowana jest opieka, powstała: 1) nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub 2) w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia. Zatem z uwagi na niespełnienie warunku dotyczącego momentu powstania niepełnosprawności męża strony organ nie może przyznać świadczenia pielęgnacyjnego z pominięciem powołanego przepisu. Organ podkreślił również, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014r. nie pozwala na odmienną interpretację powołanego przepisu.