Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Łuczaj Sędziowie Sędzia WSA Anna Sękowska (spr.) Sędzia WSA Aneta Dąbrowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 4 lipca 2022 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z 16 lutego 2022 r., nr DOOŚ-WDŚ/ZIL.420.243.2018.mk.32 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z 16 lutego 2022 r., znak: DOOŚ-WDŚ/ZIL.420.243.2018.mk.32 Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska utrzymał w mocy decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z 18 maja 2018 r., znak: WOP.050.32.2017.AG.23, odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Poznaniu z 16 listopada 2012 r., znak: WOO-11.4200.16.2012.JC, zmieniającą decyzję własną z 6 lipca 2010 r., znak: RDOŚ-30-OO.II-66191-8/08/jc o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na "budowie obwodnicy [...] w ciągu drogi wojewódzkiej nr [...] w zakresie usunięcia kolizji z linią wysokiego napięcia oraz gazociągiem wysokiego ciśnienia".
Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z 16 listopada 2012 r. znak: WOO-II.4200.16.2012.JC Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Poznaniu, dalej Regionalny Dyrektor, zmienił na wniosek inwestora - Wielkopolskiego Zarządu Dróg Wojewódzkich decyzję Regionalnego Dyrektora z 6 lipca 2010 r., znak: RDOŚ-30-OO.11-66191-8/08/jc o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację ww. przedsięwzięcia.
21 marca 2013 r. do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Poznaniu wpłynął wniosek T. S. w sprawie wznowienia ww. postępowania. Regionalny Dyrektor - po przeprowadzeniu postępowania zakończonego wydaniem 9 września 2013 r. decyzji odmawiającej uchylenia decyzji z 16 listopada 2012 r. znak: WOO-II.4200.16.2012.JC poddanej kontroli instancyjnej i sądowej, w związku z wytycznymi zawartymi w wyroku WSA w Warszawie z 6 października 2014 r. sygn. akt. IV SA/Wa 1106/14 oraz w wyroku NSA z 25 października 2016 r. sygn. akt II OSK 35/15 - postanowieniem z 19 października 2017 r. znak WOO-II.4200.6.2013.JC odmówił ostatecznie wznowienia przedmiotowego postępowania.
Z uwagi na fakt, iż w trakcie wznowionego na wniosek p. S. postępowania inne jego strony tj. P. B. i M. B. złożyły swoje uwagi wskazując na nowe okoliczności faktyczne, które mogłyby mieć wpływ na rozstrzygnięcie, Regionalny Dyrektor, po wytycznych Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska zawartych w decyzji z 26 marca 2014 r. znak. DOOś-oaI.4200.4.2013.mko.10, postanowieniem z 9 lipca 2014 r., znak: WOO-II.4200.6.2013.JC wznowił z urzędu postępowanie zakończone ostateczną decyzją z 16 listopada 2012 r. w związku z możliwością wystąpienia przesłanki z art. 145 § 1 pkt 5 kodeksu postępowania administracyjnego, dalej: k.p.a. tj. pojawienia się nieznanych organowi w dniu wydania decyzji, istotnych dla sprawy, nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów. Okoliczności te zostały wskazane przez Państwa B. w skierowanym do Regionalnego Dyrektora piśmie z 27 maja 2013 r., w którym zwrócono uwagę na sprzeczność realizacji przedmiotowej inwestycji w zakresie usunięcia kolizji z liniami wysokiego napięcia z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Po wyeliminowaniu z obrotu prawnego przez sądy administracyjne decyzji Regionalnego Dyrektora z 9 września 2013 r. odmawiającej uchylenia decyzji z 16 listopada 2012 r. znak: WOO-II.4200.16.2012.JC, Regionalny Dyrektor 27 grudnia 2016 r. umorzył również postępowanie wznowione z urzędu postanowieniem z 9 lipca 2014 r., znak: WOO- II.4200.6.2013.JC., uznając, iż skoro została wyeliminowana z obrotu prawnego decyzja wydana na wniosek p. S., to i postępowanie wznowieniowe wszczęte pobocznie z urzędu w przedmiocie wznowienia tej samej decyzji jest bezprzedmiotowe. 3 stycznia 2017 r. T. S. odwołał się od powyższej decyzji umarzającej, wskutek czego Generalny Dyrektor 23 marca 2017 r. wydał decyzję uchylającą decyzję Regionalnego Dyrektora z 27 grudnia 2016 r. znak WOO-IL4200.6.2013.JC w całości i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia zwracając uwagę, iż postępowanie wznowione w oparciu o przesłankę z art. 145 § 1 pkt 5 kpa nie było przedmiotem wyroków sądów administracyjnych i niesłusznie je umorzono.