Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Stopczyński (spr.), Sędziowie sędzia WSA Anna Szymańska, asesor WSA Aneta Opyrchał, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2007 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia (...) lutego 2006 r. nr (...) w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości - oddala skargę -
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy S. z dnia (...).10.2005 r. Nr. (...) na podstawie której ustalono dla skarżącej M, P. jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej we wsi S. w wysokości 39188 zł. stanowiącą 25% wzrostu wartości nieruchomości na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wsi S. położonej w gminie S..
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia SKO podkreśliło m. in., że M.P. zbyła w dniu (...).11.2003 r. prawo własności działek gruntu oznaczonych numerami(...) i (...) znajdujących się w miejscowości S. za kwoty po 602000 zł. każda z nich (łącznie 1204000 zł.). Decyzja organu l-ej instancji ustalająca jednorazową opłatę w wysokości 39188 zł była następstwem wzrostu wartości przedmiotowych działek spowodowanego zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W ocenie organu Il-ej instancji przepisy obowiązującego prawa uzasadniały ustalenie opłaty w powyższej wysokości.
SKO w swoich rozważaniach przywołało przepis art. 37 ust. 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr. 80 poz. 717 z późn. zm.) przewidujący że wójt, burmistrz, albo prezydent miasta ustala opłatę planistyczną w drodze decyzji bezzwłocznie po otrzymaniu wypisu z aktu notarialnego będącego w istocie umową sprzedaży.
W ocenie organu I l-ej instancji regulacja zawarta w w / w. przepisie ma charakter instrukcyjny, co oznacza iż jej zadaniem jest dyscyplinowanie właściwego organu w tym sensie aby nie zwlekał on z obciążeniem sprzedającego należną daniną na rzecz gminy, a co za tym idzie nie pozostawiał go w niepewności co do istnienia (lub nie) obowiązku wywiązania się z owego obciążenia.
Zdaniem SKO nie da się wywieść tezy że nałożenie opłaty z uchybieniem zasadzie działania "niezwłocznego" bez względu na to jak to pojęcie byłoby rozumiane - stoi na przeszkodzie w wydaniu decyzji ustalającej taką opłatę.
Na poparcie powyższej tezy organ przywołał pogląd reprezentowany przez NSA w wyroku z dnia 3 września 2004 r. (OSK 520/04 - OSP 7-8/05 poz. 91) w którym stwierdzono że przepis art. 36 ust. 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zobowiązujący do niezwłocznego ustalenia opłaty ma głównie charakter przepisu dyscyplinującego gminę do dochodzenia należności budżetowych w terminie możliwie najkrótszym narażając jej organy na odpowiedzialność z tytułu niewywiązywania się z obowiązków ustawowych.
IV SA/Wa 696/06
SKO przywołało także przepis art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowiący że jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tą nieruchomość wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości.