Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka,, sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant st. sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2017 r. sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości opłaty produktowej za 2008 r. oddala skargę
I. Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej "Sądu") decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] (dalej "zaskarżoną decyzją") Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej także "SKO"), po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez [...] S.A z siedzibą w [...] (dalej "skarżącą (spółkę)") od decyzji Marszałka Województwa [...] (dalej także "Marszałka") z dnia [...] września 2016 r. nr [...], wymierzającej skarżącej spółce należną opłatę produktowej za 2008 r., w kwocie 105 599,00 zł wraz z odsetkami i zobowiązującej skarżącą spółkę do uiszczenia tej opłaty, utrzymało decyzję Marszałka w mocy.
II. Stan sprawy, poprzedzający wydanie przez SKO zaskarżonej obecnie decyzji z dnia [...] listopada 2016 r., przedstawia się następująco:
1. W sprawozdaniu rocznym z dnia 2 września 2011 r. skarżąca spółka przedłożyła Marszałkowi informację OŚ-OP1 o wysokości należnej opłaty produktowej. Spółka nie uiściła tej kwoty w określonym terminie.
2. W dniu 13 września 2011 r. wszczęto postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji określającej wysokość zaległości z tytułu opłaty produktowej za 2008 r.
3. Decyzją nr [...] z dnia [...] października 2011 r., wydaną na podstawie art.17 ust.1 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 90, poz.607), dalej także "ustawy z 2011 r.", Marszałek wymierzył spółce należną opłatę produktową wraz z odsetkami.
4. Decyzją nr [...] z dnia [...] września 2012 r. SKO, po rozpatrzeniu odwołania skarżącej spółki od decyzji Marszałka z dnia [...] października 2011 r., utrzymało decyzje Marszałka w mocy.
5. Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2013 r., wydanym w sprawie o sygn. akt IV SA/Wa 2500/12, tut. Sąd, po rozpatrzeniu skargi skarżącej spółki na decyzję SKO z dnia [...] września 2012 r. uchylił tę decyzję, stwierdzając iż brak rozpatrzenia przez organ odwoławczy dowodu z korekty sprawozdania o opłacie produktowej stanowi uchybienie przepisów postępowania administracyjnego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
6. Wyrokiem z dnia 5 maja 2015 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II OSK 2404/13, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną SKO, wniesioną od wyroku tut. Sądu z dnia 26 kwietnia 2013 r. NSA wskazał, że zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega jednak zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego, co wynika z art. 81b § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Złożona w takiej sytuacji korekta nie wywołuje skutków prawnych (art. 81b § 2 Ordynacji podatkowej). Odpowiednie stosowanie cytowanych przepisów oznacza w tym przypadku ich stosowanie z modyfikacjami wynikającymi ze specyfiki postępowania w przedmiocie określenia wysokości zaległości z tytułu opłaty produktowej. Oznacza to więc, że przedsiębiorca, który zobowiązany jest do samodzielnego obliczenia i uiszczenia opłaty produktowej na podstawie sporządzanego przez siebie sprawozdania może dokonać korekty tego sprawozdania, ale tylko do czasu wszczęcia postępowania w przedmiocie określenia wysokości zaległości z tytułu opłaty produktowej. Z odpowiednio zastosowanych przepisów art. 81 b § 1 pkt 1 i art. 81b § 2 Ordynacji podatkowej wynika, że uprawnienie do skorygowania sprawozdania, o którym stanowi art. 15 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców, ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania w przedmiocie określenia wysokości zaległości z tytułu opłaty produktowej, a złożona w czasie trwania tego postępowania korekta nie wywoła skutków prawnych. Z tych przyczyn na uwzględnienie zasługiwał zarzut naruszenia art. 19 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców oraz art. 81 b § 1 pkt 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, a także art. 17 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców. Wskazał, że Sąd I instancji błędnie przyjął, że w niniejszej sprawie przedsiębiorca uprawniony jest do złożenia korekty sprawozdania na etapie postępowania w przedmiocie określenia wysokości zaległości z tytułu opłaty produktowej. Wskazał także, że podniesiony zarzut pomimo, że uzasadniony, nie mógł jednak odnieść zamierzonego skutku, ponieważ Sąd w I instancji trafnie przyjął, że organy uchybiły przepisom postępowania administracyjnego, a przede wszystkim art. 7 i art. 77 § k.p.a. Brak możliwości złożenia korekty przez przedsiębiorcę nie oznacza bowiem, że organ określając wysokość opłaty produktowej może poprzestać jedynie na ocenie złożonego sprawozdania. Wskazano, że postępowanie w przedmiocie określenia opłaty produktowej toczy się zgodnie z zasadami postępowania administracyjnego. Organ określając wysokość opłaty produktowej zobowiązany jest więc przeprowadzić postępowanie dowodowe z poszanowaniem zasad tego postępowania. Jest więc zobowiązany dokonać oceny całego zebranego w sprawie materiału dowodowego, w tym argumentów przedstawianych przez przedsiębiorcę i znajdujących odzwierciedlenie w składanych przez stronę dokumentach.