Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Sędzia WSA Marek Wroczyński (spr.), Protokolant Joanna Kurek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -
Decyzją z dnia [...] listopada 2008 roku, znak: [...] Minister Gospodarki biorąc za podstawę art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego( DZ.U z 2000 roku, nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej jako k.p.a. po rozpatrzeniu wniosku J. T. utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] maja 2008 roku, znak:[...].
W uzasadnieniu organ podnosił, że decyzją z dnia [...] maja 2008 roku Minister Gospodarki, po rozpatrzeniu wniosku J. T. z dnia [...] kwietnia 2007 roku nie stwierdził nieważności decyzji Ministra Gospodarki z dnia [...] marca 1997 roku, znak [...], która nie stwierdzała nieważności zarządzenia Prezesa Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości z dnia [...] lutego 1951 roku, znak [...], w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem: D.‘’ wł. T. R., [...].
Minister Gospodarki dokonując oceny decyzji z dnia [...] marca 1997 roku nie stwierdził by wydający ją organ, podejmując to rozstrzygnięcie dopuścił się rażącego naruszenia prawa.
Zdaniem organu Prezes Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości wydając zarządzenie z dnia [...] lutego 1951 roku w sprawie ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad przedsiębiorstwem R. T. prawidłowo zastosował przepisy dekretu Naczelnika Państwa z dnia 16 grudnia 1918 roku w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego( DZ.U R.P nr 21, poz. 67) w brzmieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 maja 1927 roku.
W dniu [...] czerwca 2008 roku J. T. złożył, w trybie art. 127 § 3 k.p.a. wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W uzasadnieniu wniosku J. T. podnosił, że ,, kumulatywne przesłanki ( trwały bezruch i korzyści państwa z przejęcia) ustanowienia przymusowego zarządu państwowego nad drukarnią nie zachodziły realnie, a jedynie w antykapitalistycznej wyobraźni sprawców zarządzenia Prezesa Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości z dnia [...] lutego 1951 roku", dlatego, że:
1) [...] w momencie przejęcia nie działała zaledwie od kilku miesięcy, z powodu sztucznych trudności i szykan fabrykowanych przez monopolistycznego dostawcę papieru i w każdej chwili mogła podjąć ponownie produkcję w oparciu o alternatywne dostawy lub zmiany asortymentu, a nawet ograniczenia produkcji. Przedsiębiorstwo było więc w stałej gotowości do ponownego uruchomienia i w najmniejszym stopniu nie przedstawiało sobą drukarni zrujnowanej, chylącej się ku ruinie lub zdewastowanej.
2) druga przesłanka ustanowienia przymusowego zarządu państwowego również nie istniała, gdyż interes państwa nie odniósł najmniejszych korzyści z przejęcia [...] jako, że po jej zagrabieniu nigdy nie podjęto próby jej uruchomienia. Brak należytego uzasadnienia decyzji o przejęciu nie może być dzisiaj traktowany zaledwie jako uchybienie, gdyż obnażał prawdziwy brak możliwości przywołania jakichkolwiek korzyści dla ówczesnego totalitarnego państwa.
J. T. w piśmie z [...] lipca 2008 roku dodatkowo podniósł, że jest zdziwiony, iż nie ma wzmianki na temat pisma Departamentu Zmian Strukturalnych i Własnościowych z dnia [...] czerwca 1996 roku.