Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Anna Sękowska Sędziowie: sędzia WSA Grzegorz Rząsa (spr.) sędzia WSA Katarzyna Golat po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. W. na decyzję [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z [...] stycznia 2021 r., [...] w przedmiocie nakazu zmiany usytuowania schroniska dla zwierząt oddala skargę.
I. Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest decyzja [...] Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii (dalej: "MWLW" lub "organ II instancji) z [...] stycznia 2021 r., [...] utrzymująca w mocy decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii w [...] (dalej: "organ I instancji" lub "PLW") z [...] listopada 2020 r., [...], którą ww. organ I instancji nakazał L. W. (dalej: "skarżący"), prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą "[...]" - [...], [...], ul. [...], [...], usunięcie uchybienia w zakresie spełnienia wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia schronisk dla zwierząt poprzez zmianę usytuowania schroniska dla zwierząt w [...] przy ulicy [...], [...], tak, aby było zlokalizowane w miejscu oddalonym co najmniej o 150 metrów od innych miejsc gromadzenia zwierząt - w terminie miesiąca od daty nabrania przez decyzję waloru ostateczności w toku instancji.
II. Zaskarżona decyzja została oparta na następujących ustaleniach faktycznych i ocenach prawnych.
II.1. W dniach [...] i [...] września 2020 r. PLW przeprowadził kontrolę w schronisku dla zwierząt "[...]", prowadzonym przez skarżącego w [...], przy ul. [...]. [...], z której to kontroli sporządzono protokół nr [...]. Podczas kontroli PLW stwierdził, że schronisko dla zwierząt nie spełnia wymogu zlokalizowania w odległości co najmniej 150 metrów od innych miejsc gromadzenia zwierząt. Ustalono, że w 39 boksach przebywają psy adoptowane przez M. W. (matkę skarżącego), zaś w 36 utrzymywane są psy będące na utrzymaniu schroniska. W dniu [...] września 2020 r. PLW drogą elektroniczną otrzymał informację o udostępnieniu od dnia [...] września 2020 r. na terenie schroniska dla zwierząt boksów dla czterech kolejnych psów, adoptowanych tym razem przez J. W. (ojca skarżącego), a także przekazano zestawienia ulokowania psów w kojcach. Pismem z [...] września 2020 r. skarżący L. W. wniósł o umorzenie postępowania administracyjnego w trybie art. 105 k.p.a. z uwagi na jego bezprzedmiotowość, wskazując, że prywatne miejsce utrzymywania zwierząt nie jest wyróżnione spośród miejsc i obiektów wymienionych w § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia schronisk dla zwierząt (Dz.U. z 2004 r., nr 158, poz. 1657, dalej: "rozporządzenie ws. schronisk dla zwierząt"). Skarżący podkreślił, że psy adoptowane przez M. W. nie są przedmiotem handlu. Wobec powyższego, [...] października 2020 r. została przeprowadzona kolejna kontrola w schronisku dla zwierząt prowadzonym przez L. W. w zakresie spełnienia wymagań weterynaryjnych przy prowadzeniu tejże działalności z uwzględnieniem wniosku strony, udokumentowana protokołem nr [...]. Kontrola wykazała, iż w odległości 120 centymetrów od zabudowań schroniska dla zwierząt utrzymywane były psy adoptowane przez M. W. Między schroniskiem a miejscem utrzymywania psów M. W. nie było łączności. Oba miejsca funkcjonowały jako dwa odrębne obiekty, które również posiadały odrębne wejścia.
II.2. Decyzją z [...] listopada 2020 r., [...] PWL nakazał skarżącemu usunięcie uchybienia w zakresie spełnienia wymagań weterynaryjnych dla prowadzenia schronisk dla zwierząt poprzez zmianę usytuowania schroniska dla zwierząt w [...] przy ulicy [...], [...], tak, aby było zlokalizowane w miejscu oddalonym o co najmniej 150 metrów od innych miejsc gromadzenia zwierząt - w terminie miesiąca od daty nabrania przez decyzję waloru ostateczności w administracyjnym toku instancji. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że w niniejszej sprawie konieczne jest zastosowanie art. 8 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1421, dalej: "ustawa o ochronie zdrowia zwierząt"). Zgodnie z ww. przepisem powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia, że przy prowadzeniu działalności nadzorowanej polegającej m.in. na prowadzeniu schroniska dla zwierząt, są naruszone wymagania weterynaryjne określone dla tej działalności, w zależności od zagrożenia stwarzanego dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt, wydaje decyzję: 1) nakazującą usunięcie uchybień w określonym terminie lub 2) nakazującą wstrzymanie działalności do czasu usunięcia uchybień lub 3) zakazującą umieszczania na rynku lub handlu określonymi zwierzętami będącymi przedmiotem działalności albo zakazującą produkcji, umieszczania na rynku lub handlu określonymi produktami wytwarzanymi przy prowadzeniu tej działalności. Zdaniem PLW, w przedmiotowym stanie faktycznym wystarczającym środkiem skutkującym wyeliminowaniem nieprawidłowości w zakresie wymagań weterynaryjnych będzie nałożenie na skarżącego nakazu usunięcia tego uchybienia w określonym w rozstrzygnięciu terminie. Pomimo bowiem istnienia ewentualnego zagrożenia dla zdrowia zwierząt, organ uznał, że zagrożenie to nie wymaga stosowania na obecnym etapie dalej idących środków. Jednocześnie określony termin usunięcia uchybienia został ustalony w oparciu o ewentualne zagrożenie, wskazane powyżej, jakie wiąże się z wykrytą niezgodnością. Organ zaznaczył bowiem, że zagrożenie związane z przebywaniem psów bezdomnych, które podlegają szczególnemu reżimowi weterynaryjnemu wynikającego z wymagań weterynaryjnych zawartych w rozporządzeniu ws. schronisk dla zwierząt, de facto łącznie ze zwierzętami, który tym wymaganiom nie podlegają, stwarza zbyt duże ryzyko epizootyczne dla zwierząt przebywających w schronisku. Stąd też miesięczny termin usunięcia uchybień liczony od dnia uostatecznienia się decyzji jest maksymalnym terminem, który organ I instancji mógł przyznać skarżącemu.