Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2013 r. sprawy ze skargi S. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości prawa użytkowania wieczystego nieruchomości - oddala skargę -
W dniu [...] czerwca 2002 r. Rada Gminy W. podjęła uchwalę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Z. i K. Po wejściu w życie tej uchwały w dniu [...] lipca 2003 r. S. w W. zgodnie z aktem notarialnym z Repertorium [...] nr [...] zbyła prawo użytkowania wieczystego działek o numerach ewidencyjnych [...] i [...] z obrębu [...] położonych przy ul. [...] i [...].
W decyzji z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] Zarząd W. ustalił jednorazową opłatę z tytułu wzrostu wartości prawa użytkowania wieczystego na nieruchomości - działek o numerach ewidencyjnych [...] i [...] - na kwotę 241 139,50 złotych, co stanowiło 25% kwoty, o którą nastąpił wzrost wartości w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Po rozpatrzeniu odwołania S. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. w decyzji z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję z dnia [...] lutego 2012 r.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję z dnia [...] grudnia 2012 r. złożyła S. W skardze skarżąca podniosła zarzuty naruszenia:
- art. 68 § 1 w zw. z art. 21 § 1 pkt 2, art. 2 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) poprzez ich pominięcie przy wydawaniu decyzji,
- art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.), zwanej dalej "u.z.p.", w zw. z art. 68 § 1 i art. 2 § 1 pkt 1 o.p., poprzez doręczenie decyzji ustalającej dla skarżącego jednorazową opłatę z tytułu tzw. renty planistycznej po upływie końcowego terminu biegu przedawnienia prawa do wymiaru zobowiązania z tytułu tej opłaty tj. po dniu 31 grudnia 2000 r.,
- art. 37 ust. 4 u.z.p. poprzez przyjęcie, że wszczęcie postępowania administracyjnego w przedmiocie ustalenia opłaty jednorazowej stanowi zgłoszenie w 5-letnim ustawowym terminie roszczenia organu gminy o zapłatę tej opłaty,
- art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 267) zwanej dalej "k.p.a.", poprzez brak uchylenia decyzji organu I instancji i umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego wobec wydania decyzji ustalającej rentę planistyczną po upływie 5 lat od dnia wejścia w życie planu miejscowego,
- art. 107 § 1 k.p.a. poprzez uznanie, że brak wskazania podstawy prawnej dotyczący kompetencji do wydania decyzji pozostaje bez wpływu na prawidłowość decyzji organu I instancji,
- art. 138 § 2 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie.
W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał stanowisko zawarte w decyzji z dnia [...] grudnia 2012 r. i wniósł o oddalenie skargi.
W piśmie z dnia 9 października 2013 r. skarżący uzupełnił skargę, podtrzymując zarzuty powołane wcześniej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.