Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Falkiewicz - Kluj, Sędziowie sędzia WSA Łukasz Krzycki, sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran (spr.), Protokolant sekr. sąd. Karolina Heman, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2017 r. sprawy ze skargi V. z siedzibą w V. w W. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia sprzeciwu wobec planowanego przemieszczenia odpadów oddala skargę
Sygn. akt IV SA/Wa 378/17 U Z A S A D N I E N I E
Główny Inspektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...], o rozpatrzeniu wniosku firmy V. o ponowne rozpatrzenia sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] sierpnia 2016 r., nr [...] wyrażającą sprzeciw wobec planowanego przemieszczenia z [...] do Polski 1000 ton wstępnie przemieszanych odpadów składających się z co najmniej jednego rodzaju odpadów niebezpiecznych, oznaczonych kodem 19 02 04* i niewymienionych w żadnym z załączników do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. U. L 190 z 12.7.2006), zgłoszonego pod numerem [...] przez firmę V., z siedzibą pod adresem: [...] W..
W uzasadnieniu podano, że firma V. dokonała zgłoszenia nr [...] dotyczącego wysyłki z [...] do Polski 1000 ton wstępnie przemieszanych odpadów składających się z co najmniej jednego rodzaju odpadów niebezpiecznych, oznaczonych kodem 19 02 04* zgodnie z Europejskim Katalogiem Odpadów i niewymienionych w żadnym z załączników do rozporządzenia nr 1013/2006, przeznaczonych do unieszkodliwienia w instalacji należącej do firmy M. S.A., zlokalizowanej pod adresem: [...]
Przyczyną wniesienia sprzeciwu było nieprzestrzeganie przez odbiorcę odpadów krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych odnoszących się do ochrony środowiska.
W piśmie z dnia [...] sierpnia 2016 r. [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, udzielając odpowiedzi na pismo GIOŚ, wskazał, iż spółka M. S.A. nie uzyskała wymaganego pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzenia wodnego, dot. dwóch studni głębinowych, zlokalizowanych na terenie zakładu w K.. Stanowi to naruszenie art. 122 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo wodne (Dz.U. z 2015 r., poz. 469 z późn. zm.). Spółka również nie dokonała dotychczas legalizacji ujęć wody w trybie przewidzianym art. 64 a ustawy Prawo wodne, tym samym są one nielegalne.
W związku z powyższym GIOŚ decyzją z [...] sierpnia 2016 r., wniósł sprzeciw wobec ww. planowanego przemieszczenia odpadów o numerze zgłoszenia [...].
Pismem z dnia [...] września 2016 r. pełnomocnik strony wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy, podnosząc, że organ nie wziął pod uwagę aktualnego stanu faktycznego oraz opinii [...] WIOŚ zawartej w piśmie z [...] lipca 2016 r., z którego wynika, iż: spółka M. S.A. istotnie ograniczyła ilość odpadów magazynowanych w rejonie instalacji, a także zrealizowała zarządzenia pokontrolne wydane podczas kontroli; w czerwcu 2016 r. spółka uzyskała zmianę decyzji Marszałka Województwa [...] dostosowując posiadane przez Spółkę pozwolenie zintegrowane do obowiązujących krajowych przepisów ustawowych i wykonawczych i obecnego zakresu działania, w tym unieszkodliwiania odpadów; spółka M. S.A. zawarła umowę z G. S.A. na dostawę wody dla celów socjalnych i przemysłowych, co spowodowało zaprzestanie korzystania z wody podziemnej ze studni głębinowych; podjęte przez spółkę działania doprowadziły do usunięcia nieprawidłowości, które były sygnalizowane w opiniach formułowanych w ostatnich miesiącach. Pełnomocnik wyjaśnił, że w zakresie studni głębinowych (S-l i S-2) nie zostanie wydane odrębne pozwolenie wodnoprawne, gdyż instalacja w Zakładzie P. objęta jest pozwoleniem zintegrowanym z dnia [...] stycznia 2013 r., które stanowi konglomerat wszystkich decyzji z zakresu środowiskowego, w tym pozwolenia wodnoprawnego. Zgodnie z pkt III. 1.4 decyzji o pozwoleniu zintegrowanym Zakład zaopatrywany jest w wodę z wodociągu G. S.A., tym samym M. S.A. zawierając w dniu [...] czerwca 2016 r. umowę na dostawę wody z G. S.A., a jednocześnie zaprzestając korzystania ze studni oznaczonych S-1 i S-2 spowodował, iż Zakład funkcjonuje zgodnie z posiadanymi decyzjami oraz przepisami prawa. Zdaniem pełnomocnika studnie S-1 i S-2 należy traktować jako urządzenia będące w trakcie budowy, dla których toczy się odrębne postępowanie, natomiast woda z tych studnie nie jest pobierana, a tym samym nie jest wykorzystywana w procesach odzysku i unieszkodliwiania odpadów w Zakładzie P. należących do M. S.A. Wskazano, że do procesów odzysku i unieszkodliwiania odpadów pobór wody odbywa się z sieci wodociągowej G. S.A., zgodnie z zapisami obowiązującej ww. decyzji o pozwoleniu zintegrowanym. Z uwagi na wydajność studni S-l i S-2, przed złożeniem wniosku o zmianę decyzji o pozwoleniu zintegrowanym, konieczne jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, decyzja taka została wydana przez Burmistrza O. w dniu [...] sierpnia 2016 r. Pełnomocnik wskazał, że czas trwania postępowania legalizacyjnego studnie warunkowany jest wyłącznie postępowaniem o wydanie decyzji środowiskowej, które toczy się od marca 2014 r. i dotyczy również aspektów innych niż studnie. Wykonanie urządzeń wodnych do poboru wód podziemnych nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę ani dokonania zgłoszenia robót budowlanych. Zdaniem pełnomocnika organ w sposób błędny ustalił, że brak uzgodnienia dla studni głębinowych, które nie są wykorzystywane do procesu unieszkodliwiania odpadów, stanowi działanie niezgodnie z przepisami krajowymi oraz w uzasadnieniu decyzji nie wykazał, że planowane unieszkodliwianie odpadów byłoby niezgodne z przepisami krajowymi w zakresie ochrony środowiska, tym samym uzasadnienie nie czyni zadość zapisom art. 9 ust. 1 lit. c rozporządzenia (WE) 1013/2006.