Sprawa ze skargi na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik Sędziowie sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska (spr.) sędzia WSA Grzegorz Rząsa po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 5 lutego 2018r. sprawy ze skargi P. D. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] października 2017r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: "GDDKiA") postanowieniem z [...] października 2017r. nr [...], po rozpatrzeniu sprawy z wniosku skarżącego - P.D., dotyczącego uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy działki nr ew. [...] obr. [...] w [...] położonej przy autostradzie [...] [...]-[...], w związku z planowaną inwestycją polegającą na zmianie sposobu użytkowania budynku mieszkalnego na budynek gospodarczy wraz z jego rozbudową, postanowił nie uzgodnić projektu decyzji o warunkach zabudowy tej działki.

Postanowienie zostało wydana na podstawie art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (jt. Dz.U. z 2017r., poz. 1073 - dalej: "u.p.z.p."), art. 43 ust.2 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (jt. Dz.U. z 2016r. poz. 1440 z póżn. zm.- dalej: "u.d.p.") oraz art. 106 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (jt. Dz.U. z 2017r. poz. 1257 - dalej: "k.p.a.").

GDDKiA w uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia wskazał, że linia zabudowy dla wnioskowanego budynku na działce nr [...] obr. [...] w [...] względem krawędzi jezdni autostrady [...] została określona niezgodnie z obowiązującą ustawą o drogach publicznych. Zgodnie bowiem z art. 43 ust.1 pkt 1 wskazanej ustawy lokalizacja obiektów budowlanych w terenie niezabudowanym winna wynosić co najmniej 50m od krawędzi jezdni autostrady. Organ wskazał przy tym, że przedmiotowa działka na której inwestor planuje inwestycję usytuowana jest przy autostradzie, która na tym odcinku nie jest ograniczona znakami drogowymi D-23 (obszar zabudowany) i D-24 (koniec obszaru zabudowanego) stosowanych do wskazania kierującym pojazdami, że wjeżdżają i wyjeżdżają z terenu zabudowanego. Wskazał również, że przy autostradzie nie ma zabudowy zwartej o charakterze zabudowy miejskiej, aby można było uznać teren za teren zabudowy zgodnie z definicją zawartą w § 3 ust.2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (jt. Dz.U. z 2016r. poz. 124 z późn. zm. - dalej: "rozporządzenie z 2 marca 1999r."), w myśl którego przez tren zabudowany rozumie się teren w otoczeniu drogi, na którym dominują obszary o miejskich zasadach zagospodarowania.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na powyższe rozstrzygnięcie GDDKiA wniósł P. D., zaskarżając postanowienie z dnia [...] października 2017r. w całości i zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego oraz procesowego, tj.:

1/ art. 43 ust.2 u.d.p., poprzez jego zastosowanie pomimo, że:

- przepis ten odnosi się do odległości od drogi ogólnodostępnej (krajowej, wojewódzkiej, powiatowej, gminnej), a nie autostrady jak w niniejszej sprawie;

Strona 1/5