Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Sędziowie sędzia WSA Aneta Dąbrowska (spr.), sędzia del. SO Aleksandra Westra, Protokolant sekr. sąd. Marika Bibrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2020 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z [...] października 2019 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej: Minister, organ II instancji, organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] (dalej: Wojewoda, organ I instancji) z [...] lipca 2019 r. o umorzeniu postępowania wszczętego z wniosku M. B. o stwierdzenie, że działka ewidencyjna nr [...] położona w [...], powiat [...], zapisana w księdze wieczystej [...], na której znajduje się zespół dworsko - parkowy, nie podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformie rolnej.
Stan sprawy przedstawia się następująco:
Nieruchomości zapisane w dawnej księdze wieczystej [...] stanowiły własność H. B. (Z.), a następnie, po przejęciu na cele reformy rolnej przeszły na własność Skarbu Państwa Polskiego.
Cały obszar księgi wieczystej [...] przeniesiono do księgi wieczystej KW nr [...]. Dawną księgę wieczystą [...] zamknięto [...] sierpnia 1965 r.
W dniu 22 listopada 2018 r. M. B. wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o wydanie na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej decyzji stwierdzającej, że działka ew. nr [...], położona w [...], powiat [...], zapisana w KW nr [...], na której znajduje się zespół parkowo - dworski dawnego majątku pn. [...], stanowiącego własność H. B. (Z.), nie podlegała przejęciu na cele reformy rolnej na mocy dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Do wniosku dołączyła postanowienie spadkowe po A. Z. primo voto B. z domu [...]. Z treści postanowienia Sądu Rejonowego [...] w [...] z [...] sierpnia 2018 r. sygn. akt [...] wynika, że spadek po A. Z. primo voto B. z domu [...] nabył syn C. B. Do wniosku dołączone zostało również postanowienie Sądu Rejonowego [...] w [...] z [...] grudnia 2016 r. sygn. akt [...], z którego wynika spadek po C. B. nabyła M. B.
Wojewoda [...] w piśmie z 29 maja 2019 r. zakreślił M. B. czternastodniowy termin do wykazania interesu prawnego pod rygorem wydania decyzji o umorzeniu postępowania.
M. B. w piśmie z 3 czerwca 2019 r. wskazała, że H. B., po mężu Z., to ta sama osoba co A. Z. Do pisma nie dołączyła żadnych dokumentów potwierdzających tożsamość wymienionych osób.
Wojewoda [...] 28 czerwca 2019 r. wezwał M. B. na podstawie art. 10 § 1 w zw. z art. 79 a § 1 K.p.a. i wyznaczył termin 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia do zajęcia stanowiska w kwestii zgromadzonego materiału dowodowego, jak i informacji organu sformułowanej na podstawie art. 79a K.p.a. oraz pouczył o skutkach braku reakcji w wyznaczonym terminie. W dniu 22 lipca 2019 r. upłynął termin wyznaczony do zajęcia stanowiska i przedłożenia dokumentów. M. B. nie przedłożyła Wojewodzie [...] stanowiska na piśmie ani nie przedłożyła dowodów z dokumentów.
Decyzją z [...] lipca 2019 r. Wojewoda [...] umorzył postępowanie administracyjne z wniosku M. B. z uwagi na jego bezprzedmiotowość podmiotową. W ocenie Wojewody M. B. nie udowodniła, że jest następczynią prawną H. B. po mężu Z., byłej właścicielki majętności objętych księgą wieczystą "[...]", jak wynika z zaświadczenia Sądu Rejonowego w [...] Wydział [...] z [...] lutego 2016 r. Ponadto wnioskodawczyni nie wykazała, że obecna działka o nr ew. [...] pochodziła z dawnej nieruchomości pierwotnie zapisanej w księdze wieczystej dawnej [...].