Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Korzeniowski, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.), Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2015 r. sprawy ze skargi R. P. i M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia i zwrotu nadpłaty z tytułu nienależnie uiszczonych opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oddala skargę
M. P. i R.P., reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, wnioskiem z dnia [...] grudnia 2014 roku wystąpili o zwrot nadpłaty w wysokości 11,918,50 zł z tytułu nienależnie uiszczonych opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne, ze wskazaniem art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconej lub nienależnie zapłaconej należności - opłaty.
We wniosku została zakwestionowana zasadność pobierania opłat wobec faktu, że ich naliczenie i pobranie nastąpiło z pominięciem formy decyzji administracyjnej. W ocenie wnioskodawców kwota została pobrana bez tytułu prawnego.
Po rozpatrzeniu tego wniosku Starosta Powiatu w N. decyzją z dnia [...] stycznia 2015r. nr [...] działając na podstawie art. 61 ust. 1 pkt 2 i art. 67 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych ( Dz. U. 2013 poz. 885 z późn. zm.) oraz art 72 § 1 pkt 1 i art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa ( Dz. U. 2012 poz. 749 z późn. zm.) odmówił stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w wysokości 11.918,50 zł z tytułu nienależnie uiszczonych opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne, zgodnie z załącznikiem do wniosku z dnia [...] grudnia 2014 roku.
W uzasadnieniu swojej decyzji Starosta N. wskazał, że w myśl art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego przez podatnika podatku (opłaty). Oznacza to, że z nadpłatą mamy do czynienia wówczas, gdy uiszczone świadczenie podatkowe w świetle obowiązującego prawa nie powinno było w ogóle powstać ( świadczenie nienależne ) lub też, gdy świadczenie podatkowe zostało uiszczone w kwocie wyższej niż wynika to z treści obowiązującego prawa (wyrok NSA z dnia 23 maja 2013 roku I GSK 385/2012 ). Wnioskodawcy nie kwestionują zasadności pobierania opłat co do zasady, upatrując jednocześnie w braku decyzji administracyjnej podstawy do żądania zwrotu zapłaconych kwot.
W okresie, który wskazano w załączniku do wniosku, w którym regulowano opłaty w oparciu o wystawione faktury obowiązywało rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 roku w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego ( Dz. U. 2004 Nr 37 poz. 333 ). Rozporządzenie to określało wysokość opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, czynności związane z uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu, czynności związane z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, za udzielanie informacji, określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia oraz za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego.
Zdaniem Starosty trudno uznać, że opłaty dokonywane przez wnioskodawcę w oparciu o dokumenty rachunkowe oparte na zapisach ww. rozporządzenia, stanowią świadczenie nienależne, które nie powinno było powstać albo też zostało poniesione w kwocie wyższej niż to wynika z przepisów prawa.