Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2013 r. sprawy ze skargi H. R. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej oddala skargę
Decyzją nr [...] z [...] listopada 2012 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska na podstawie art. 138 §1 pkt 1 i art. 127 §1 i §2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), w związku z art. 8 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2007r. Nr 44, poz. 287 ze zm.), art. 32 ust. 1 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 4, art. 34 ustawy z dnia 29 czerwca 2007r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859 ze zm.) oraz w związku z art. 3 ust. 1 lit b pkt iii rozporządzenia (WE) Nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14.06.2006r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE L 190 z 12.07.2006r. ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania Pana R. H., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: "H.", z siedzibą w S., dalej Skarżący, od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska, znak: [...] z dnia [...] stycznia 2012r., nakładającej na Niego karę pieniężną w wysokości 50.000 zł, jako na osobę będącą odbiorcą odpadów przywiezionych nielegalnie, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał na następujące okoliczności faktyczne.
W dniach od 27 maja 2009 r. do dnia 5 czerwca 2009 r. [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska przeprowadził kontrolę w firmie Pana R. H., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: "H.", pod kątem ograniczenia negatywnego oddziaływania na środowisko, w zakresie postępowania z odpadami. Zgodnie z treścią zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej Skarżący prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli oraz m.in. konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych. Z protokołu kontroli Nr [...] wynikało, iż podczas oględzin na nieutwardzonym placu magazynowym stwierdzono 21 sztuk osuszonych pojazdów w fazie głębokiego demontażu. Ustalono, że część znajdujących się na placu magazynowym pojazdów zostało nabytych w Polsce. Skarżący sprowadził 10 szt. uszkodzonych pojazdów w tym 4 szt. z terenu [...], 5szt. z terenu [...] oraz 1 szt. z terenu [...]. Były to:
1. [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia: [...],
2. [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia: [...],
3. [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia: [...],
4. [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia:[...],
5. [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia: [...],
6. [...], o nieznanym numerze identyfikacyjnym nadwozia;
7. [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia: [...],
8. [...], o nieznanym numerze identyfikacyjnym nadwozia;
9. [...], o nieznanym numerze identyfikacyjnym nadwozia;
10. [...], o nieznanym numerze identyfikacyjnym nadwozia.
Zgodnie z oświadczeniem Strony Skarżącej przedmiotowe pojazdy przywieziono jako wyrejestrowane w kraju pochodzenia z przeznaczeniem na zaadaptowanie na warunki polskie i sprzedaż. Pojazdy nie posiadały kompletu dokumentów umożliwiających ich rejestrację (tj. dowodu własności pojazdu). W trakcie kontroli w ww. pojazdach stwierdzono brak podstawowych podzespołów i elementów, które stanowią istotne elementy pojazdu kompletnego.