Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Wójcik Sędziowie sędzia WSA Joanna Borkowska sędzia WSA Anita Wielopolska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia [...] lipca 2017r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę.
Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia [...] lipca 2017 r znak [...], Dyrektor Generalny Lasów Państwowych po rozpoznaniu zażalenia Spółki [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienie Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w [...] Nr [...] z dnia [...] listopada 2016 r., odmawiające uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.
Zarząd Dzielnicy [...] pismem z dnia 17 października 2016 r. wystąpił do Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w [...] w sprawie uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie parku obejmującego dwa szczelne stawy ogrodowe i pergolę z towarzyszącą infrastrukturą, na terenie działki nr ew. [...], obr. [...], położonej przy ul. [...] w Dzielnicy [...].
Powyższym postanowieniem Dyrektor RDLP odmówił uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej inwestycji wskazując, iż nie zostały spełnione warunki wskazane w art. 61 ust. 1 pkt 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015, poz. 199 - u.p.z.p). Dyrektor RDLP podkreślił, iż nieruchomość objęta niniejszym postępowaniem opisana jest w projekcie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej inwestycji jako grunt o klasyfikacji Ls, który nie uzyskał zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne (inwestycyjne) w planie zagospodarowania przestrzennego [...], zatwierdzonym uchwałą Rady [...] Nr [...] z dnia [...].09.1992 r., a który utracił moc na podstawie art. 87 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Rozpoznając wniesione zażalenie, w którym zarzucono naruszenie ww art. 61 ust. 1 pkt4 u.p.z.p. poprzez uznanie, że przedłożony projekt decyzji nie spełnia przesłanek określonych w tym przepisie a także naruszenie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych poprzez uznanie, że planowana inwestycja zmierza do przeznaczenia gruntu na cele nieleśne, Dyrektor Generalny Lasów Państwowych uznał podniesione zarzuty za niezasadne. Organ odwoławczy wskazał, że w przypadku braku aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nowe zainwestowanie jest możliwe po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy lub decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Dyrektor RDLP, jako organ właściwy w sprawach ochrony gruntów leśnych (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. u.o.g.r.l), dokonuje uzgodnienia przedłożonego projektu decyzji w oparciu o art. 53 ust. 4 pkt 6 w związku z art. 61 ust. 1 pkt 4 upzp. Dlatego też możliwe jest wykorzystanie zapisów zawartych w nieobowiązujących miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego w postępowaniu wpadkowym. Jak wskazał, z treści projektu decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej inwestycji wynika jednoznacznie, że przedmiotowa inwestycja dotyczy gruntów leśnych, dla których nie uzyskano zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne (inwestycyjne) w ww planie zagospodarowania przestrzennego m. [...]. Wobec powyższego słuszne jest stanowisko Dyrektora RDLP stwierdzające, że nie został spełniony warunek zawarty w art. 61 ust. 1 pkt. 4 ww ustawy. Przedmiotowa inwestycja polegająca na budowie parku obejmującego dwa szczelne stawy ogrodowe i pergolę z towarzyszącą infrastrukturą, w ocenie organu odwoławczego, bez wątpienia spowoduje inny niż leśny sposób zagospodarowania nieruchomości. Tym samym przedstawiony do uzgodnienia projekt decyzji zmierza do przeznaczenia gruntu leśnego na cele nieleśne, do czego niezbędne jest uprzednio wydanie zgody właściwego organu na dokonanie zmiany przeznaczenia gruntu leśnego na cele nieleśne, o czym stanowi art. 7 u.o.g.r.l. Dyrektor Generalny Lasów Państwowych także uznał za niezasadne podniesione w odwołaniu argumenty, dotyczące naruszenia przepisów postępowania, gdyż, w jego ocenie, Dyrektor RDLP posiadał w aktach sprawy wystarczający materiał dowodowy aby wydać rozstrzygnięcie. Nie było konieczności ustalenia jakie jest przeznaczenie gruntu w ww planie miejscowym, który utracił moc, skoro grunt ten nie uzyskał uprzednio zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne w tym planie.