Dnia 4 grudnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anita Wielopolska Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Golat Sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 grudnia 2017 roku w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Wójta Gminy O. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem utrzymano w mocy, na zasadzie art. 138 § 1 pkt 1, w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.), zwanej dalej "K.p.a.", postanowienie Wojewody [...]z [...]maja 2015 r., którym - na podstawie art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073) wymierzono Wójtowi Gminy [...]karę w wysokości [...]zł., za wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego z [...]stycznia 2014 r., z uchybieniem terminu 65 dni.
Uzasadniając orzeczenie, przywołano m.in. następujące ustalenia faktyczne i uwarunkowania prawne:
- [...]grudnia 2012 r. - po rozpoznaniu wniosku z [...]kwietnia 2012 r., złożonego [...]kwietnia 2012 r. (zmienionego [...]kwietnia 2012 r.) przez spółkę [...]sp. z o.o. z siedzibą w [...], zwaną dalej "Inwestorem" - organ I. instancji wydał decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, zwaną dalej "lokalizacyjną" dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej (lokalizacja - [...], działka ew. nr [...]obr. [...]),
- od tego orzeczenia, pismem z [...]stycznia 2013 r. odwołanie złożył Skarb Państwa - Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe - Nadleśnictwo [...]zaś [...]kwietnia 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wydało decyzję, określaną dalej mianem "kasatoryjnej", którą uchyliło orzeczenie organ I. instancji a sprawę przekazało do ponownego rozpatrzenia; została ona - wraz z aktami sprawy - doręczona organowi I. instancji [...]maja 2013 r.,
- [...]stycznia 2014 r., po ponownym rozpatrzeniu wniosku Inwestora, wydano decyzję lokalizacyjną dla tej samej inwestycji,
- regulacja art. 51 ust. 2, 2b i 2c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest - co do zasady - zbieżna z treścią art. 35 ust. 6 pkt 1, ust. 7 i ust. 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r., poz. 290, ze zm.); przy wykładni wskazanych przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym można się więc posiłkować orzecznictwem sądowoadministracyjnym, a także tezami doktryny, sformułowanymi na gruncie ustawy - Prawo budowlane,
- zgodnie z art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w razie niewydania przez właściwy organ decyzji lokalizacyjnej w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku wymierza się mu, karę pieniężną w wysokości [...] zł za każdy dzień zwłoki; tak określony termin stanowi gwarancję ochrony praw inwestorów do rozpatrzenia wniosku w rozsądnym terminie - bez zbędnej zwłoki,
- organ orzekający o karze został pozbawiony możliwości swobodnego, uznaniowego decydowania o wymierzeniu kary pieniężnej; po ustaleniu liczby dni przekroczenia wskazanego terminu, ma on obowiązek wymierzenia kary w wysokości [...] zł za każdy dzień zwłoki; brzmienie art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie daje podstaw do uznaniowości; wymierzenie kary jest obligatoryjne; jedynie wobec ustalenia, że opóźnienie powstało z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu kara pieniężna za okres, w którym to usprawiedliwione opóźnienie powstało, nie jest wymierzona (vide: wyroki WSA o sygn. akt IV SA/Wa 3245/15, 3502/15, 3543/15, i 1896/16 - dostępne na stronie internetowej orzeczenia.nsa.gov.pl/cbo/query - w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, zwanej dalej "CBOSA"),