Sprawa ze skargi na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Aneta Dąbrowska Sędziowie: Sędzia WSA Kaja Angerman Asesor WSA Agnieszka Wąsikowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą w W. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] maja 2018 r., [...] Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska (dalej" GDOŚ), po rozpatrzeniu wniosku inwestora [...] spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w [...] (dalej: Spółka, Skarżąca) o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem Dyrektora Oddziału w Olsztynie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] marca 2018 r., nr [...], w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie podświetlanej dwutablicowej konstrukcji reklamowej na części działki nr [...] położonej przy drodze ekspresowej [...] w obrębie [...], gm. [...] - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Organ w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wyjaśnił, że przedłożony przez Wójta Gminy [...] do uzgodnienia z zarządcą drogi ekspresowej [...], projekt decyzji o warunkach zabudowy nie spełnia warunków ujętych w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2222 ze zm.), dalej: u.d.p. i nie może zostać w takim kształcie przez zarządcę ww. drogi publicznej uzgodniony. Organ powołując się na § 8a ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 2016 r. poz. 124) wskazał, że przedmiotowa inwestycja narusza art. 43 ust. 1 Ip. 2 lit. (kolumna 4) tabeli u.d.p., który stanowi, iż obiekty budowlane poza terenem zabudowy powinny być usytuowane w odległości od zewnętrznej krawędzi jezdni (w przedmiotowej sprawie jest to dodatkowa jezdnia) drogi ekspresowej co najmniej 40 m. Zgodnie bowiem z załącznikiem nr 1 (mapa w skali 1:1000 - zmniejszona do skali 1:2000) do projektu decyzji o warunkach zabudowy (brak informacji w samym projekcie decyzji), odległość przedmiotowego obiektu budowlanego wynosi ok. 10 m od zewnętrznej krawędzi dodatkowej jezdni drogi ekspresowej [...], co jest niezgodne z przywołanym przepisem ww. ustawy. Na marginesie przedmiotowej sprawy organ wskazał, iż w sytuacji braku ww. jezdni dodatkowej, organ również nie mógłby uzgodnić przedmiotowego projektu decyzji o warunkach zabudowy ze względu na odległość planowanej inwestycji od zewnętrznej krawędzi jezdni głównej, która zgodnie z ww. załącznikiem wynosi 25 m.

Organ wyjaśnił też, że w stanie faktycznym i prawnym istnieje dodatkowa jezdnia (odpowiadająca parametrom drogi dojazdowej - tzw. droga serwisowa) drogi ekspresowej [...], która stanowi (kolejną) dodatkową jezdnię w ramach drogi głównej. Nie jest zatem drogą samoistną, przez co podlega zasadom, które dotyczą drogi głównej. Jezdnia główna drogi służy do obsługi ruchu tranzytowego, natomiast dodatkowa jezdnia pełni wobec niej rolę służebną.

Poza tym organ zwrócił uwagę, że zgodnie z pkt. VII.4 załącznika II do umowy europejskiej o głównych drogach ruchu międzynarodowego (AGR) sporządzonej w Genewie dnia 15 listopada 1975 r., ratyfikowanej przez Polskę w dniu 14 września 1984 r. (Dz. U. z 1985 r. Nr 10, poz. 35 ze zm.), na których odbywa się duży ruch międzynarodowy, ze względu na bezpieczeństwo i estetykę usytuowanie tablic reklamowych jest zakazane. Przedmiotem postanowień tej umowy, zgodnie z uwagami ogólnymi zawartymi w pkt I, są podstawowe ustalenia przy budowie, modernizacji, wyposażeniu i utrzymywaniu głównych dróg ruchu międzynarodowego. Jedną z przyjętych na jej mocy pośrednich dróg przebiegających z północy na południe jest trasa [...], która swym zasięgiem obejmuje także analizowany odcinek drogi ekspresowej [...].

Strona 1/5