Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Środowiska w przedmiocie umorzenia postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha (spr.), sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2014 r. sprawy ze skargi M. S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6135 Odpady
Inne orzeczenia z hasłem:
Odpady
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Środowiska
Uzasadnienie strona 1/14

Zaskarżoną decyzją Minister Środowiska, na zasadzie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej K.p.a., uchylił decyzję Marszałka Województwa [...] z [...] sierpnia 2012 r., którą odmówiono M. S.A., zwanej dalej "Spółką", zatwierdzenia instrukcji eksploatacji składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, z wydzieloną kwaterą przeznaczoną do składowania odpadów niebezpiecznych zawierających azbest.

W uzasadnieniu decyzji Minister Środowiska przywołał, następujące uwarunkowania faktyczne i prawne sprawy:

- zgodnie z art. 105 § 1 K.p.a., gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe w całości lub w części, wydaje się decyzję o umorzeniu postępowania odpowiednio w całości lub w części; jedną z przyczyn bezprzedmiotowości postępowania jest zmiana stanu prawnego w toku postępowania administracyjnego; takie stanowisko znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym bezprzedmiotowe jest postępowanie zarówno z powodu braku przedmiotu faktycznego do rozpatrzenia sprawy, jak również z powodu braku podstawy prawnej do wydania decyzji w zakresie żądania wnioskodawcy (uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 26 czerwca 1997r. sygn. akt CZP 18/97 opubl. OSNAPiUS z 1998 r. Nr 5 poz. 140; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt SA 428/01 opubl. LEX nr 137801),

- 23 stycznia 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2013 r., poz. 21); zgodnie z art. 252 tej ustawy, traci moc ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. Nr 185, z 2010 r., poz. 1243 ze zm.), której przepisy regulowały kwestie instrukcji eksploatacji składowiska odpadów,

- ustawa o odpadach z 2012 roku nie zawiera regulacji w zakresie decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów; natomiast w myśl art. 129 tej ustawy zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany do uzyskania instrukcji prowadzenia składowiska odpadów, która stanowi załącznik do decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów,

- ustawodawca nie uregulował kwestii intertemporalnej (stosowania ustawy do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy) co oznacza, że należy stosować zasadę tempus regit actum (czas wyznacza podstawę działania); należy przyjąć, że w sytuacji braku przepisów przejściowych zastosowanie mają przepisy obowiązujące w dacie podejmowania czynności; faktycznie więc brak wyraźnego uregulowania przez ustawodawcę kwestii intertemporalnej oznacza potrzebę bezpośredniego stosowania nowej ustawy, od momentu wejścia jej w życie, do stosunków nowopowstających i tych, które trwają - zostały nawiązane wcześniej,

- zatem zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany do złożenia wniosku o zatwierdzenie instrukcji prowadzenia składowiska odpadów, zgodnie z wymaganiami ustawy z 2012 roku w terminie dwóch lat od dnia jej wejścia w życie (art. 240 ust. 1),

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6135 Odpady
Inne orzeczenia z hasłem:
Odpady
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Środowiska