Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran Sędziowie Sędzia WSA Wojciech Rowiński (spr.) Sędzia WSA Alina Balicka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 9 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi Fundacji [...] z siedzibą w [...] na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie nałożenia obowiązku przeprowadzenia działań naprawczych oddala skargę
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] czerwca 2020 r. znak: [...] (dalej "decyzja z [...] czerwca 2020r.") Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska (dalej "GDOŚ") utrzymał w mocy decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] (dalej "RDOŚ") z dnia [...].02.2020 r. znak [...] (dalej "decyzja z [...] lutego 2020r.") o umorzeniu postępowania w sprawie nałożenia obowiązku przeprowadzenia działań zapobiegawczych w związku z wystąpieniem bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku w chronionym gatunku - nadobnicy alpejskiej (Rosalia alpina), stwierdzonej na stosach drewna w nadleśnictwie C..
Stan sprawy, poprzedzający wydanie przez GDOŚ decyzji zaskarżonej obecnie przedstawia się następująco:
Pismem z 19 sierpnia 2019 r. Fundacja[...] (dalej "skarżąca", "Fundacja") zgłosiła RDOŚ bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku w chronionym gatunku - nadobnicy alpejskiej (Rosalia alpina) na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2187, zwanej dalej "ustawą szkodową") . W zgłoszeniu wskazano, że 17 sierpnia 2019 r. na składach drewna bukowego, ulokowanych na terenie Nadleśnictwa [...], w wydzieleniach leśnych o adresach: [...]-[...]-[...]-[...]-[...]-[...]-[...] oraz [...]-[...]-[...]-[...]-[...]-[...]-[...], dostrzeżono postacie dorosłe tego zwierzęcia. Fundacja wniosła o podjęcie pilnych działań mających na celu zabezpieczenie stosów, gdyż w jej ocenie w okresie pojawienia się postaci dorosłych nadobnicy alpejskiej drewno bukowe leżące na składach stanowi dla tego owada pułapkę ekologiczną.
Postanowieniem z [...] sierpnia 2019 r. (znak: [...]) RDOŚ uznał zgłoszenie Fundacji za zasadne i wszczął w trybie art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy szkodowej postępowanie w sprawie nałożenia obowiązku przeprowadzenia działań zapobiegawczych w związku z wystąpieniem bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku w chronionym gatunku - nadobnicy alpejskie, stwierdzonej w 2019 roku na stosach drewna w wydzieleniach 58h i 62a, obr. [...], Nadleśnictwo [...].
Decyzją z [...] lutego 2020 r. RDOŚ umorzył przedmiotowe postępowanie administracyjne. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że prowadzone postępowanie stało się bezprzedmiotowe w związku z brakiem podstaw do wykazania, iż ewentualne wywiezienie składów drewna z wydzieleń 58h i 62a, potencjalnie zasiedlonych przez nadobnicę alpejską Rosalia alpina, skutkować będzie zagrożeniem dla właściwego stanu ochrony tego gatunku chronionego w skali regionu, kraju lub państw członkowskich UE lub naturalnego zasięgu tego gatunku, z uwagi na jego występowanie (liczebność i rozmieszczenie) na terenie polskich K. i ich pogórzy. Z definicji szkody zawartej w art. 6 pkt 11 ustawy szkodowej wynika, że szkoda w środowisku, musi być zmianą, którą skutkuje zagrożeniem dla właściwego stanu ochrony danego gatunku. Zgodnie z definicją zawartą w art. 5 pkt 23 ustawy z dnia 6 kwietnia 20024r. o ochronie przyrody (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 55 z późn. zm.) przez właściwy stan ochrony gatunku rozumie się sumę oddziaływań na gatunek, mogącą w dającej się przewidzieć przyszłości wpływać na rozmieszczenie i liczebność jego populacji na terenie kraju lub państw członkowskich Unii Europejskiej lub naturalnego zasięgu tego gatunku, przy której dane o dynamice liczebności populacji tego gatunku wskazują, że gatunek jest trwałym składnikiem właściwego dla niego siedliska, naturalny zasięg gatunku nie zmniejsza się ani nie ulegnie zmniejszeniu w dającej się przewidzieć przyszłości oraz odpowiednio duże siedlisko dla utrzymania się populacji tego gatunku istnieje i prawdopodobnie nadal będzie istniało. Dalej RDOŚ wskazał, że w myśl § 2 ust. 1 Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 lipca 2019 r. w sprawie kryteriów oceny wystąpienia szkody w środowisku (Dz. U. z 2019, poz. 1383) kryterium oceny wystąpienia szkody w środowisku w gatunku chronionym jest zmiana albo zmiany powodujące jeden albo więcej z następujących mierzalnych skutków mających znaczący negatywny wpływ na osiągnięcie lub utrzymanie właściwego stanu ochrony tych gatunków: