Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie sędzia WSA Leszek Kobylski (spr.), sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Iwaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2016 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do powrotu oraz zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę
Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest decyzja Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: "Szef Urzędu", "organ odwoławczy") z dnia [...] marca 2015 r. Nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej w [...] (dalej: "Komendant", "organ I instancji") z dnia [...] grudnia 2014 r. Nr [...] orzekającej o zobowiązaniu A. G. (dalej: "skarżący") do powrotu, zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen na okres 5 lat od dnia wydania decyzji.
Podstawą materialnoprawną zaskarżonej decyzji Szefa Urzędu stanowiły przepisy art. 302 ust. 1 pkt 1, 5, 7 i 9, art. 315 ust. 2 pkt 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 318 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i art. 319 pkt 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. poz. 1650 oraz z 2014 r., poz. 463 ze zm.; dalej: "ustawa o cudzoziemcach") oraz art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: "k.p.a.").
Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco :
W dniu 20 września 2014 r. funkcjonariusze Placówki Straży Granicznej w [...] w ramach kontroli legalności pobytu skontrolowali A. G. (obywatela [...]). Ww. cudzoziemiec nie posiadał ważnej wizy ani innego ważnego dokumentu uprawniającego go do wjazdu na terytorium RP i pobytu na nim. W związku z powyższym został zatrzymany ponieważ jego pobyt na terytorium RP jest nielegalny.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, działając na podstawie art. 302 ust. 1 pkt 1, 5, 9, art. 310 pkt 1, art. 318 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 w związku z art. 315 ust. 2 pkt 2, ust. 4 i 5 oraz art. 319 pkt 4 ustawy o cudzoziemcach orzekł o zobowiązaniu skarżącego do powrotu oraz o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen na okres 5 lat od dnia wydania decyzji. W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia wskazano, że cudzoziemiec przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ważnej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego go do wjazdu na to terytorium i pobytu na nim, jeżeli wiza lub inny dokument są lub były wymagane, podjął działalność gospodarczą niezgodnie z przepisami obowiązującymi w tym zakresie na terytorium Rzeczypospolitej Polskie oraz wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes Rzeczypospolitej Polskiej. Stwierdzono ponadto, iż wobec cudzoziemca nie zachodzą przesłanki wyłączające wydanie mu decyzji o zobowiązaniu do powrotu wskazane w art. 303 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach.
W odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia skarżący zarzucił organowi I instancji naruszenie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego (art. 7, 77 i 107 § 3), ustawy o cudzoziemcach (art. 302 ust. 1 pkt 1, 5 i 9) oraz naruszenie art. 18 Konstytucji RP, art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji, ewentualnie o uchylnie ww. decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, przeprowadzenie wskazanych w uzasadnieniu odwołania dowodów na okoliczności tam wskazane.