Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Szymańska, Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski (spr.), asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Hanna Parypa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2008 r. sprawy ze skarg J. D. i Z. K. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji drogi krajowej 1. skargi oddala 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie adwokatowi W. M. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w P. przy ul. [...] kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) powiększoną o kwotę 52,80 zł (pięćdziesiąt dwa i 80/100) stanowiącą 22% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu Z. K.
IV SA/Wa 1394/06
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] Minister Transportu i Budownictwa utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej na inwestycję polegającą na rozbudowie drogi krajowej nr [...] wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, budowlami i urządzeniami budowlanymi zgodnie z załącznikiem nr 1 oraz o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości przyjętym do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego zgodnie z załącznikiem nr 2, stanowiącymi integralną część decyzji, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
Stan sprawy jest następujący.
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, zwany dalej "inwestorem", złożył do Wojewody [...] wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji wyżej wymienionej drogi.
Wojewoda [...] w dniu [...] listopada 2005 r. wydał decyzję nr [...], którą ustalił lokalizację przedmiotowej drogi.
Od decyzji Wojewody [...] odwołanie złożyli: Partia Z., K. C., M. K., E. S., M. S., J. F., M. F., T. D. - Przewodniczący K., Stowarzyszenie Z., Z. H., Z. H., P. N., G. M., A. M., M. C., B. G., P. C., J. D. i M. S.
W odwołaniu Partia Z. podniosła, że organ nie odpowiedział szczegółowo na zarzuty i wnioski zgłoszone na rozprawie administracyjnej w dniu 5 sierpnia 2005 r., a na zarzuty zgłoszone później brak jest jakiejkolwiek reakcji. Podniesiono, że planowana inwestycja podzieli Ł. na dwie części zaburzając jego prawidłowy rozwój i aspekty kulturowo-przyrodnicze oraz utrudniając przemieszczanie się mieszkańców w obrębie miasta. Zarzucono również, że niezasadnie decyzji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności, jako że od chwili złożenia wniosku przez inwestora do wydania decyzji minęły 245 dni, w ciągu których nie istniała koniczność ochrony szczególnych dóbr, o których mowa w art. 108 § 1 k. p. a. Wskazano również, iż organ zastosował przepisy sprzed nowelizacji ustawy Prawo ochrony środowiska, która weszła w życie w dniu 28 lipca 2005 r. oraz że nie odniósł się do kwestii wyburzeń budynków oraz wykupu i zamiany działek. Analogiczne zarzuty podniosło w swym odwołaniu Stowarzyszenie Z.
M. K. i K. C. podnieśli w swoim odwołaniu, iż wytyczenie pasa drogowego - pomimo wykonania ekranów - w odległości 9 metrów od budynku mieszkalnego narusza przepisy ochrony środowiska i przepisy sanitarne, ponieważ - zgodnie z art. 43 ustawy o drogach publicznych - obiekty budowlane przy drogach krajowych powinny być usytuowane w odległości co najmniej 10 metrów od zewnętrznej krawędzi jezdni. Odwołujący się wnieśli o wykup całej działki nr [...] z uwagi na przewidywane znaczne pogorszenie warunków mieszkaniowych związane z realizacją planowanej inwestycji.
E. S. i M. S. we wniesionym środku zaskarżenia podnieśli, że droga krajowa wytyczona została w bezpośredniej bliskości ich budynków, na co nie wyrażają zgody.