Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, sędzia WSA Paweł Groński, sędzia WSA Beata Sobocha (spr.), Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2014 r. sprawy ze skargi D. Sp. z o.o. z siedzibą w R. na czynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w W. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie działania organu I. uchyla zaskarżoną czynność; II. zasądza od Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w W. na rzecz skarżącego D. Sp. z o.o. z siedzibą w R. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia [...] stycznia 2014 r. D. sp. z o.o. z siedzibą w R. (dalej: "skarżąca") zwróciła się do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej o udzielenie informacji o osobie obecnie pozbawionej wolności. W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że zamierza wystąpić z roszczeniem na podstawie art. 299 K.s.h. przeciwko E. J., który aktualnie odbywa karę pozbawienia wolności. W odpowiedzi organ administracyjny pismem z [...] lutego 2014 r. stwierdził, że wniosek nie spełnia wymogów formalnych, bowiem brak w nim wskazania przepisu prawa materialnego, na podstawie którego skarżąca uprawniona jest do otrzymania żądanych informacji. Pismem z 24 lutego 2014 r. spółka podniosła, że przepisami uprawniającymi ją do uzyskania informacji o osobie pozbawionej wolności są wskazane przez nią we wniosku przepisy art. 23 ust. 1 pkt 5 i ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych oraz art. 299 K.s.h. Organ w kolejnej odpowiedzi stwierdził, że Służba Więzienna udziela informacji i udostępnia dane o osobach na pisemny wniosek, podmiotom ustawowo uprawnionym, w zakresie określonym w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej.
Wobec powyższego D. wezwała Dyrektora Generalnego Służby Więziennej do usunięcia naruszenia prawa. W wezwaniu tym zarzuciła naruszenie przepisów art. 24 ust. 3 ustawy o Służbie Więziennej w związku z art. 23 ust. 3 pkt 5, ust. 4 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych oraz art. 299 K.s.h. W uzasadnieniu wezwania wskazała, że za prawnie usprawiedliwiony cel uważa się w szczególności dochodzenie roszczeń z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Powołując się na art. 187 § 1 w związku z art. 126 § 2 pkt 1 K.p.c. stwierdziła, że obowiązkiem powoda jest podanie w pozwie adresu strony pozwanej. W ocenie skarżącej wykazała ona, że żądane dane są niezbędnie do dochodzenia roszczeń od P. J. , bowiem jest on członkiem zarządu jej dłużnika. Nadto jest ona podmiotem ustawowo uprawnionym do otrzymania żądanych informacji.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa organ podtrzymał dotychczasowe stanowisko.
W konsekwencji strona wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego W Warszawie, podnosząc zarzuty naruszenia przepisów prawa materialnego: art. 24 ust. 3 ustawy o Służbie Więziennej w związku z art. 23 ust. 3 pkt 5, ust. 4 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych oraz art. 299 K.s.h., które miały wpływ na wynik postępowania.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Generalny Służby Więziennej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), sprawowana przez sądy administracyjne kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg między innymi na inne niż decyzje i postanowienia akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Z kolei, zgodnie z art. 146 p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na akt lub czynność z zakresu administracji publicznej uchyla ten akt albo stwierdza bezskuteczność czynności (§ 1). W sprawach, o których mowa wyżej, sąd może w wyroku uznać uprawnienie lub obowiązek wynikające z przepisów prawa (§ 2).