Zawarte w art. 300 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2268, ze zm.) generalne odesłanie do odpowiedniego stosowania przepisów działu III Ordynacji podatkowej - a więc także przepisu art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.) - powinno być rozumiane w ten sposób, że w przypadku gdy wyliczona opłata za usługi wodne wynosi mniej niż 1,00 zł, to przepis art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje wówczas zastosowania. W konsekwencji tak wyliczona opłata nie podlega zaokrągleniu, lecz ustala się ją zobowiązanemu w wyliczonej wysokości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann (spr.) Sędzia WSA Monika Świerczak Asesor sądowy WSA Maria Grzymisławska - Cybulska Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Kujawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2019 r. sprawy ze skargi Lasów Państwowych Nadleśnictwa [...] na decyzję Dyrektora Zarządu [...] w [...] Państwowego Gospodarstwa [...] z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie opłaty stałej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Zarządu [...] w [...] Państwowego Gospodarstwa Wodnego [...] na rzecz Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] kwotę [...]zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z [...] lutego 2019 r. (znak: [...]) Dyrektor Zarządu Zlewni w [...] Państwowego Gospodarstwa Wodnego [...] (dalej też jako "Dyrektor Zarządu Zlewni" lub "Organ") - wskazując w podstawie prawnej na art. 273 ust. 6 w zw. z art. 271 ust. 5, art. 14 ust. 2 i ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2268, ze zm.; dalej w skrócie "pr.wod.") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej w skrócie "k.p.a.") - określił Lasom Państwowym Nadleśnictwu [...], za okres [...] stycznia 2018 r.-[...] grudnia 2018 r. opłatę stałą w wysokości: [...] PLN (słownie złotych: jeden) za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi obliczoną jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty wynoszącej [...] zł na dobę za 1 m3/s czasu wyrażonego w dniach wynoszącego [...] dni i maksymalnego zrzutu określonego w pozwoleniu wodnoprawnym Dyrektora Zarządu Zlewni w [...] z [...] października 2018 r. (znak [...]; zwanym dalej "Pozwoleniem"), a mianowicie [...]
Zaskarżona decyzja, jak wynika z jej uzasadnienia, zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Pismem z [...] stycznia 2019 r. Państwowe Gospodarstwo Wodne [...] Zarząd Zlewni w [...], na podstawie art. 271 ust. 5 pr.wod. ustaliło Lasom Państwowym Nadleśnictwu [...], w formie informacji rocznej (Nr [...]), za okres [...] stycznia 2018 r.-[...] grudnia 2018 r., ww. opłatę stałą.
Pismem z [...] lutego 2019 r. Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] (dalej też jako "Nadleśnictwo" lub "Skarżący") złożyło reklamację, w której nie zgodziło się z wysokością ustalonej opłaty, z tym że nie zakwestionowało co do zasady obowiązku ponoszenia opłaty za usługę wodną, z której korzysta na podstawie Pozwolenia, zarzuciło natomiast naruszenie art. 314 pr.wod. mające polegać na braku zastosowania tego przepisu w zw. z art. 63 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.; dalej w skrócie "o.p."), co w konsekwencji miało doprowadzić do błędnego przyjęcia, że Nadleśnictwo jest zobowiązane do ponoszenia opłaty stałej za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi w wysokości określonej w informacji rocznej.
Wydając przywołaną na wstępie decyzję z [...] lutego 2019 r. Dyrektor Zarządu Zlewni nie uznał reklamacji Nadleśnictwa. W uzasadnieniu wskazał, że opłata została naliczona prawidłowo w związku z obowiązującym pozwoleniem wodnoprawnym, którego zapisów Skarżący nie kwestionuje. Zdaniem Organu zarzut naruszenia art. 314 pr.wod. nie znajduje uzasadnienia, gdyż przepis ten - dotyczący tzw. należności za korzystanie ze śródlądowych dróg wodnych i ich odcinków oraz urządzeń wodnych stanowiących własność Skarbu Państwa, usytuowanych na śródlądowych wodach powierzchniowych - nie odnosi się do stanu faktycznego objętego niniejszą sprawą. W analizowanej sprawie zastosowanie, i to jedynie odpowiednie, znajduje art. 300 pr.wod., zgodnie z którym do ponoszenia opłat za usługi wodne oraz opłat podwyższonych stosuje się odpowiednio przepisy działu III Ordynacji podatkowej. Organ zwrócił uwagę, że obowiązujące Prawo wodne zawiera kompleksowe regulacje określające m.in. ustalanie opłat za usługi wodne (opłat stałych i opłat zmiennych), które - za okres objęty decyzją, tj. od [...] stycznia 2018 r. do [...] grudnia 2018 r. - nie przewidują odstępstw od ustalania i uiszczania opłaty. W sytuacji, gdy wyliczona opłata za usługę wodną wynosi mniej jak [...] PLN, to bez względu na to, czy wysokość tej opłaty wynosi mniej, czy więcej jak [...] groszy, zgodnie z art. 63 ust. 1 o.p. opłatę zawsze zaokrągla się do pełnego złotego - opłata wówczas wynosi [...] PLN. Dopiero do tak zaokrąglonej do pełnego złotego opłaty znajduje zastosowanie dalsza hipoteza objęta powołanym art. 63 ust. 1 o.p. dotycząca pomijania, czy podwyższania końcówek ustalonej opłaty. Nie sposób bowiem uznać, aby ustalona w analizowanej sprawie opłata stała w kwocie [...]PLN stanowiła "końcówkę opłaty" - jak błędnie przyjęło Nadleśnictwo w reklamacji. Wysokość opłaty stałej ustalona na kwotę [...]PLN stanowi bowiem kwotę główną (a nie końcówkę opłaty), którą zasadnie, bo zgodnie z dyspozycją art. 63 ust. 1 o.p., Organ zaokrąglił w górę do pełnego złotego. Dyrektor Zarządu Zlewni wyjaśnił przy tym, że określenia wysokości opłaty stałej za wskazany okres dokonał w oparciu o normę prawną wynikającą z art. 271 ust. 5 pr.wod. oraz § 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2502; dalej w skrócie "rozporządzenie RM") w związku z art. 552 ust. 2a pkt 2 pr.wod.