Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi "A" we W. na pismo Zarządu Województwa [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie negatywnego rozstrzygnięcia protestu dotyczącego oceny merytorycznej wniosku o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa [...] na lata 2014-2020 stwierdza, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo, a naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Zarząd Województwa [...].
Stowarzyszenie A we W. złożyło wniosek o dofinansowanie projektu nr [...], w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa [...] na lata 2014-2020 pn. " [...] - kompleksowy program wsparcia samozatrudnienia mieszkańców województwa [...]".
W piśmie z dnia [...]r. nr [...] Wicedyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy w K. - J.K. poinformował stronę, że wniosek o dofinansowanie projektu nie został przyjęty do realizacji. Wyjaśnił, iż projekt nie spełnił co najmniej kryterium ogólnego horyzontalnego zerojedynkowego (część II karty oceny merytorycznej) oraz dodał, że projekt został umieszczony na liście rankingowej z liczbą punktów wynoszącą zero jako niespełniający wymagań minimalnych, aby uzyskać dofinansowanie.
Pismem z dnia 2 sierpnia 2016 r. Stowarzyszenie A we W. złożyło protest w związku z negatywną oceną wniosku o dofinansowanie. Strona podniosła w szczególności, że Karta Oceny Merytorycznej w części B. Ogólne kryteria horyzontalne, kryterium 3 - czy projekt jest zgodny z zasadami pomocy publicznej (lub pomocy de minimis)?, oceniającego, który przyznał 39 punktów jest niezgodna z treścią wniosku i kryteriami oceny merytorycznej a zarazem jest oparta na niewłaściwej interpretacji zapisów wniosku. Poza tym zdaniem strony oceniający nie uzasadnił szczegółowo dlaczego uważa wydatki skalkulowane w zadaniu 5 i 6 (przyznanie, wydatkowanie, rozliczanie i monitoring wykorzystania wsparcia pomostowego) za pomoc de minimis. Następnie strona stwierdziła, iż wydatki nr 073 i 079 (koszt wynagrodzenia asystenta osoby niepełnosprawnej), nr 074 i 080 (koszt wynagrodzenia tłumacza języka migowego) oraz nr 075 i 081 (koszt wynagrodzenia opiekuna osoby zależnej) stanowią koszty realizacji usług doradczych udzielanych przedsiębiorcom. Jednocześnie przyznała, że w jej projekcie założono występowanie pomocy de minimis w zakresie bezzwrotnej pomocy finansowej na rozpoczęcie działalności gospodarczej oraz na doradztwo i zindywidualizowane szkolenia po rozpoczęciu działalności gospodarczej. Jednakże w opinii strony pomoc w zakresie racjonalnych usprawnień i innych ułatwień dotyczących zdiagnozowanych barier jest związana z ułatwieniem udziału w projekcie a nie prowadzeniem działalności gospodarczej. Następnie strona odniosła się do Karty Oceny Merytorycznej oceniającego, który przyznał 38 punktów i jej zdaniem zasadniczo powtórzył swoją wcześniejszą argumentację a zarazem uznał każde wsparcie przedsiębiorcy po podpisaniu umowy o udzielenie wsparcia finansowego, za pomoc publiczną (w tym wypadku pomoc de minimis) natomiast wsparcie dodatkowe związane z koniecznością wyrównywania szans, w tym osób niepełnosprawnych uznał za koszt realizacji usług doradczych. Ponadto strona zakwestionowała także oceny zawarte w części IV Ogólne kryteria merytoryczne (punktowe), polemizując z argumentacją oceniających.
W dniu [...]r. Zastępca Dyrektora Wydziału Rozwoju Regionalnego Urzędu Marszałkowskiego Województwa [...] - M.S., pismem nr [...], nie uwzględniła protestu.
Na nieuwzględnienie protestu Stowarzyszenie A we W. wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę, który wyrokiem z dnia 17 stycznia 2017 r. sygn. akt IV SA/Gl 1074/16 stwierdził, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez Zarząd Województwa [...] a także zasądził od Województwa [...] na rzecz skarżącej kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.