Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant Paulina Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2012 r. sprawy ze skarg P. K., Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie radnych - uchwały w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Uchwałą z dnia [...] r., nr [...] Rada Miejska w B. działając na podstawie art. 383 § 1 pkt 5 oraz § 6 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy w związku z art. 24f ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego P.K. wybranego w okręgu wyborczym nr [...] z listy nr [...] Komitet Wyborczy [...], w związku z naruszeniem ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z wykonywaniem określonych w odrębnych przepisach funkcji lub działalności. W uzasadnieniu uchwały wskazano, że organ uzyskał informacje o naruszeniu przez radnego art. 24e i 24f ustawy o samorządzie gminnym. Wobec czego przeprowadzono postępowanie wyjaśniające na podstawie którego opracowano opinię prawną zgodnie z którą reprezentowanie, jako pełnomocnik Przedsiębiorstwa Handlowego "A" przez radnego, przed organem administracji publicznej w zakresie działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego Gminy B., daje przesłanki do stwierdzenia wygaśnięcia mandatu.
Pismem z dnia 6 lutego 2012 r. P.K. reprezentowany przez pełnomocnika złożył skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zarzucając naruszenie przepisów postępowania - art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. w zw. z art. 107 § 1 i 3 k.p.a., poprzez zaniechanie rozpatrzenia całego materiału dowodowego, co skutkowało niewyjaśnieniem stanu faktycznego sprawy oraz brak należytego uzasadnienia zaskarżonej uchwały i naruszenie art. 383 § 1 pkt 5 oraz § 6 Kodeksu wyborczego w zw. z art. 24f ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym przez ich błędne zastosowanie, pomimo braku ustawowych przesłanek do podjęcia zaskarżonej uchwały. W uzasadnieniu wskazał, że rozstrzygnięcie organu administracji nie zawiera właściwego uzasadnienia, co stanowi naruszenie obowiązujących w tym zakresie reguł. Zaznaczył, że w takiej sytuacji sądowa kontrola legalności uchwały nie jest możliwa. Przytaczając orzeczenia sądowe wskazał, że do aktów niezgodnych z prawem zaliczają się także akty pochodzące od organów administracji publicznej, które nie są wynikiem wszechstronnej i starannej analizy stanu faktycznego i prawa, ale zostały wydane w sposób dowolny, bez odniesienia rozstrzygnięcia do zaistniałych w stanie faktycznym ustawowych przesłanek, czy norm powszechnie obowiązujących w krajowym porządku prawnym. Dlatego eliminacja aktów wydanych bez uprzedniej analizy stanu faktycznego i prawa stanowi obligatoryjny element orzecznictwa sprawowanego przez sąd administracyjny. Podał również, że uchwała o wygaśnięciu mandatu ma deklaratoryjny charakter, nie mniej w uchwale tej tkwi także element kształtujący. Organ orzekający o wygaśnięciu mandatu wiąże treść normy generalnej z sytuacją prawną indywidualnego adresata. Dlatego do uchwały takiej należy stosować wymogi uzasadnienia rozstrzygnięcia wyrażone w art. 107 § 1 i § 3 k.p.a. Uzasadnienie natomiast skarżonej uchwały ogranicza się do ogólnikowego tylko odwołania się do zleconej przez Radę opinii prawnej bez jakiegokolwiek przytoczenia okoliczności faktycznych, mających stanowić podstawę stwierdzenia zaistnienia ustawowych przesłanek z art. 24 f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.