Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Walentek Asesor WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 lipca 2007r. sprawy ze skargi R. G. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zmiany kategorii zdolności do służby wojskowej oddala skargę
Decyzją z dnia [...] r. wydaną na podstawie art. 29 ust.. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 z późno zm.) oraz art. 104 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego Wojskowy Komendant Uzupełnień w B. odmówił skierowania R. G. do komisji lekarskiej w celu ponownego badania i ustalenia aktualnej kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej.
W uzasadnieniu wskazał, iż pismem z dnia [...] r. R. G. zwrócił się do Wojskowego Komendanta Uzupełnień w B. z wnioskiem o skierowanie do komisji lekarskiej w celu zweryfikowania orzeczonej w [...] roku kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej "D". Żądanie swoje uzasadnił poprawą stanu zdrowia. Organ I instancji zauważył, iż wymieniony w podstawie decyzji przepis ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP daje co prawda możliwość skierowania żołnierza rezerwy na jego wniosek do wojskowej komisji lekarskiej, jednakże, zgodnie z ust. 5 tego artykułu, może to nastąpić wyłącznie w przypadku istnienia uzupełnieniowych potrzeb Sił Zbrojnych. Ponieważ zaś okoliczność taka w obecnej sytuacji Sił Zbrojnych nie zachodzi, skierowanie do komisji lekarskiej, bez względu na aktualny stan zdrowia wnioskodawcy, byłoby niecelowe i sprzeczne z przytoczonym przepisem ustawy.
W odwołaniu od tej decyzji R. G. ponownie domagał się skierowania go do komisji lekarskiej w celu ponownego badania i ustalenia aktualnej kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej, podnosząc, iż stan jego zdrowia uległ poprawie.
Decyzją z dnia [...] r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i 104 k.p.a. oraz art. 29 ust. 1 pkt 3 i ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 ze zm.) Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w K. po rozpatrzeniu odwołania R. G. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż orzeczeniem RKL w D. z [...] roku R. G. został uznany za niezdolnego do służby wojskowej w czasie pokoju (kategoria "D") i od tego orzeczenia nie wniósł odwołania i stało się ono ostateczne. Na tej podstawie Wojskowy Komendant Uzupełnień w B. przeniósł wymienionego do rezerwy bez odbycia zasadniczej służby wojskowej.
Organ odwoławczy podkreślił, iż kategoria zdrowia "D" nie jest "miernikiem" obecnego stanu zdrowia odwołującego się , a zgodnie z art. 30 a. ust. 1 określa ona jedynie zdolność do pełnienia służby wojskowej. Wskazał ponownie , iż zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 3 i ust. 5 cytowanej wyżej ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP, skierowanie do Wojskowej Komisji Lekarskiej na wniosek żołnierza rezerwy może nastąpić wyłącznie w przypadku zaistnienia potrzeb uzupełnieniowych Sił Zbrojnych. Ponieważ jednak w rozpatrywanym przypadku takie okoliczności nie występują, brak jest podstaw prawnych do skierowania odwołującego się do Wojskowej Komisji Lekarskiej w celu ustalenia kategorii stanu zdrowia.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarżący R. G. powtórzył argumentację zaprezentowaną w treści odwołania. Następnie w piśmie procesowym z dnia [...] r. skarżący wnosił o uchylenie decyzji Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w K. z dnia [...] r. oraz utrzymanej tą decyzją w mocy, decyzji Wojskowego Komendanta Uzupełnień w B. z dnia [...] r.. Zarzucił organowi odwoławczemu naruszenie przepisów postępowania mającego wpływ na wynik sprawy, a to, art. 9, 11 i 107 § 1 i § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, polegającego na nie wyjaśnieniu w sposób należyty i wyczerpujący podstawy prawnej wydanej decyzji. Nadto zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego mającego wpływ na wynik sprawy, a to art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1965 r o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, polegającego na uniemożliwieniu wskutek odmowy skierowania do komisji wojskowej, ponownego określenia kategorii przydatności do służby wojskowej, w sytuacji wystąpienia istotnych zmian w stanie zdrowia skarżącego. Podniósł nadto, iż organ naruszył przepisy art. 65 ust. 1 i art. 32 ust. 1 Konstytucji, polegającego na ograniczeniu dostępu skarżącego do swobodnego wykonywania wybranego zawodu.