Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] nr [...]
Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 1 i art. 9a ustawy z 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. u. Nr 71, poz. 734 ze zm.) i art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego przyznał M.D. dodatek mieszkaniowy w wysokości [...] zł na okres od [...] do [...], a decyzji nadał rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu decyzji organ ten zawarł wyliczenia, które doprowadziły go do ustalenia wysokości przyznanego dodatku mieszkaniowego. Z wyliczeń tych wynika, że wysokość wydatków za zajmowany lokal wynosi [...] zł i jest on zajmowany przez [...].
Odwołanie od tej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. wniósł M.D. W motywach odwołania wystąpił o zmianę decyzji organu pierwszej instancji, ponieważ według niego prawidłowa wysokość dodatku mieszkaniowego powinna wynosić [...] zł, czyli [...] % rzeczywistych wydatków ponoszonych za zajmowany lokal, które wynoszą [...] zł. Zdaniem odwołującego się organ pierwszej instancji błędnie upiera się przy tym, że wydatki za zajmowany lokal wynoszą [...] zł, zamiast [...] zł. Nadto odwołujący się zarzucił organowi wadliwe obliczenie wysokości przyznanego dodatku oraz zaniżenie opłat za zużycie wody.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji wpierw przedstawiło dotychczasowy przebieg postępowania, a następnie przywołało treść przepisów ustawy o dodatkach mieszkaniowych wyznaczających warunki przyznania tej formy wsparcia społecznego. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, co do wysokości przyznanego odwołującemu się dodatku mieszkaniowego. Przyjęta wysokość wydatków wynosząca [...] zł obejmuje koszty eksploatacji, opłatę za energię cieplną, opłatę za odbiór nieczystości stałych oraz opłaty za wodę i kanalizację w wysokości [...] zł zamiast [...] zł. Spowodowane zostało to tym, że organ pierwszej instancji prawidłowo skorygował zużycie wody, ponieważ odpowiada ono postanowieniom rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (Dz. U. Nr 8, poz. 70) przewidującym zużycie wody w ilości 3 m3 na jedną osobę.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na powyższą decyzję wniósł M.D. W skardze tej zarzucił decyzji organu odwoławczego naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie w sprawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (Dz. U. Nr 8, poz. 70). Zdaniem skarżącego przedmiotowe rozporządzenie nie ma zastosowania w jego przypadku, ponieważ budynek, w którym zamieszkuje posiada wodomierz główny, natomiast przedmiotowe rozporządzenie stosuje się tylko w budynkach, które nie posiadają zamontowany wodomierz główny. W tej sytuacji powoływanie się na błędną podstawę prawną jest równoznaczne z wydaniem decyzji bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa.