1. Dla oceny przez sąd administracyjny legalności decyzji nie mają znaczenia jakiekolwiek argumenty pozaprawne lub fakty dokonane, dotyczące przedmiotu decyzji.
2. Jeżeli strona bez własnej winy nie uczestniczyła w postępowaniu administracyjnym dotyczącym jej nieruchomości, co oznaczało, że z naruszeniem art. 7 Kpa nie rozważono jej słusznego interesu, we wznowionym postępowaniu organ nie może zastosować art. 146 par. 2 Kpa.
3. W postępowaniu dotyczącym rozstrzygnięć, które mogłyby wpłynąć na treść własności osobistej, organy administracji nie mogą pomijać konstytucyjnej zasady całkowitej ochrony tej własności /art. 18 Konstytucji PRL/.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Mieczysławy P. na decyzję Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 11 kwietnia 1988 r. w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie ustalenia miejsca i warunków realizacji inwestycji i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 2 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Głównego Architekta Wojewódzkiego w W.
Główny Architekt Wojewódzki w W. decyzją z dnia 13 września 1983 r., wydaną z upoważnienia Wojewody W-kiego, ustalił dla Wojewódzkiej Dyrekcji Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w W. miejsce i warunki realizacji inwestycji, polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego i usługowego przy ul. S. nr 31 w A. K. W decyzji tej podano, że została ona wydana zgodnie z ustaleniami ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego miasta A. K., zatwierdzonego uchwałą Miejskiej Rady Narodowej tego miasta z dnia 17 stycznia 1980 r. Z akt wynika, że budynek ten miał mieć pięć kondygnacji.
Mieczysława P., właścicielka nieruchomości objętej omawianą decyzją, wniosła w dniu 2 marca 1984 r. do Wojewody W-kiego podanie o wznowienie postępowania zakończonego tą decyzją, gdyż - jak podała - nie brała udziału w postępowaniu. O decyzji dowiedziała się z pisma Wojewódzkiej Dyrekcji Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w W., dotyczącego sprawy wywłaszczeniowej, które otrzymała w dniu 16 lutego 1984 r.
Wojewódzka Dyrekcja Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w W., przekazując Wojewodzie W-kiemu wniosek Mieczysławy P. o wznowienie postępowania, uznała zawarte w nim żądanie za uzasadnione.
We wniosku o wznowienie postępowania Mieczysława P. wniosła także o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując, że rozstrzygnięcie to ma wpływ na jej interesy i prawa.
Decyzją z dnia 10 kwietnia 1984 r., wydaną z upoważnienia Wojewody W-kiego, Główny Architekt Wojewódzki w W. odmówił wznowienia postępowania, ponieważ - jak stwierdził w uzasadnieniu decyzji - wnioskodawczyni nie była stroną w pojęciu art. 28 Kpa w postępowaniu dotyczącym ustalenia miejsca i warunków realizacji budynku mieszkalno-usługowego na nieruchomości. Jednakże Dyrekcja Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w W. w piśmie z dnia 21 sierpnia 1984 r., skierowanym do Wicewojewody W-kiego, podała, że odmowa wznowienia postępowania żądanego przez Mieczysławę P. jest błędna, przy czym jest niezgodne z przepisami prawa twierdzenie, iż właściciel nieruchomości nie jest stroną w postępowaniu o ustalenie na tej nieruchomości miejsca i warunków realizacji inwestycji.
Decyzją z dnia 24 sierpnia 1984 r. wydaną na podstawie art. 154 Kpa Główny Architekt Wojewódzki w W. zmienił decyzję z dnia 18 kwietnia 1984 r., ale zmiana ta polegała jedynie na powołaniu się na art. 146 par. 2 Kpa. Prośba Mieczysławy P. o wstrzymanie wykonania decyzji z dnia 13 września 1983 r. nie została uwzględniona.
W konsekwencji tego Naczelnik Miasta A. K. decyzją z dnia 19 czerwca 1984 r. orzekł o wywłaszczeniu nieruchomości Mieczysławy P., a Główny Architekt Wojewódzki w W. decyzją z dnia 30 sierpnia 1984 r. udzielił pozwolenia na budowę na tej nieruchomości budynku mieszkalno-usługowego i stacji transformatorowej.
W związku z odwołaniem Mieczysławy P. od decyzji odmawiającej wznowienia postępowania, Minister Administracji i Gospodarki Przestrzennej decyzją z dnia 18 grudnia 1984 r. uchylił decyzję Głównego Architekta Wojewódzkiego w W. z dnia 18 kwietnia 1984 r. i z dnia 24 sierpnia 1984 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Minister uznał, że Mieczysław P. słusznie domaga się wznowienia postępowania i dopuszczenia jej jako strony od udziału w postępowaniu.