Podnoszony przez stronę zarzut naruszenia jej uprawnień procesowych w postępowaniu zakończonym kwestionowaną decyzją polegający na pozbawieniu jej udziału w tym postępowaniu, może uzasadniać tylko żądanie wznowienia postępowania, nie może natomiast prowadzić do wszczęcia postępowania nieważnościowego i stwierdzenia nieważności decyzji jako rażąco naruszającej prawo.
Wodne prawo * Wznowienie postępowania * Rażące naruszenie prawa * Uczestnictwo strony w postępowaniu * Nieważność decyzji * Stosunki wodne
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Bożeny Sz.-B. na decyzję Ministra Środowiska z dnia 17 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej - skargę oddala.
Decyzją z dnia 26 września 1996 r. Wojewoda T. uchylił w całości decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w B. i na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa orzekł, co do istoty sprawy zobowiązując Krzysztofa B. do przywrócenia do stanu poprzedniego stosunków wodnych na gruncie na nieruchomości nr 420 w miejscowości L.-G. poprzez wykonanie określonych w tej decyzji robót i stosowanie zabiegów dla osiągnięcia tego celu. NSA po rozpoznaniu skargi na tę decyzję wniesionej przez Krzysztofa B. skargę oddalił.
W dniu 20 sierpnia 1998 r. Krzysztof B. wystąpił do Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o stwierdzenie nieważności tej decyzji, twierdząc, że zalecony roboty są technicznie niewykonywalne, ponieważ w miejscowości gdzie miałoby być "uwrocie" o szerokości 3 m na całej długości wzdłuż ogrodzenia bezpośrednio przy granicy z działką Juliana D. rosną drzewa i krzewy, znajduje się ogrodzenie i słupy telefoniczne uniemożliwiające wykonanie orki do drogi. Zarzucał także, iż wykonanie orki w sposób określony w decyzji nie doprowadzi do przywrócenia stosunków wodnych do stanu poprzedniego.
Minister Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa decyzją z dnia 17 marca 1999 r. podtrzymaną decyzją z dnia 11 maja 2000 r. wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy odmówił stwierdzenia nieważności omawianej decyzji. W uzasadnieniu podano, że wyrok Sądu Administracyjnego wiąże organy i skoro Sąd nie dopatrzył się, aby decyzja ta naruszała przepisy prawa materialnego lub procesowego w stopniu niekwalifikowanym, to tym bardziej nie ma podstaw do stwierdzenia, że narusza przepisy w stopniu rażącym.
W dniu 7 lutego 2001 r. Bożena Sz.-B., żona Krzysztofa B. i współwłaścicielką nieruchomości, której dotyczy decyzja z dnia 26 września 1996 r. wystąpiła o stwierdzenie nieważności tej decyzji zarzucając, że nie została powiadomiona przez Wojewodę ani o postępowaniu poprzedzającym wydanie tej decyzji ani o jej treści. Decyzją tą nakazano Krzysztofowi B. wykonanie czynności na terenie ich wspólnej nieruchomości na co Bożena Sz.-B. nie wyraża zgody, a wcześniej nie miała możliwości zaprezentowania swojego stanowiska.
Minister Środowiska decyzją z dnia 12 maja 2001 r. odmówił wszczęcia postępowania nieważnościowego w opisanej sprawie. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że skoro Minister Środowiska decyzją z dnia 11 maja 2000 r. podtrzymał swoją decyzję z dnia 17 marca 1999 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności omawianej decyzji, to obecnie Minister ten nie może wszcząć postępowania w tej samej sprawie tj. w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 26 września 1996 r., ponieważ orzeczenie wydane w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej decyzją ostateczną dotknięte byłoby wadą nieważności wskazanego w art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa.