Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, , Sędzia NSA Anna Żak (spr.), Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant Rafał Kubik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w [...] na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2003 r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie przystąpienia do użytkowania jednojezdniowej obwodnicy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia [...] maja 2003r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w [...] od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] marca 2003r. wnoszącej sprzeciw w sprawie przystąpienia do użytkowania jednojezdniowej obwodnicy [...] w ciągu drogi krajowej nr [...] [...] od km [...] do km [...] - na podstawie art.138 par.1 pkt.1 kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu podał, iż inwestor Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w [...] w odwołaniu od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] marca 2003r. wnoszącej sprzeciw w sprawie przystąpienia do użytkowania przedmiotowej obwodnicy podniósł, iż wykonał wszystkie roboty budowlane wynikające z udzielonego pozwolenia na budowę i zgodnie z obowiązkiem zgłosił wniosek o udzielenie pozwolenia na użytkowanie. Zdaniem odwołującego się sprzeciw nie jest zasadny, ponieważ wykonano wszystkie urządzenia ochrony środowiska wynikające z przepisów, ponadto zgodnie z nałożonymi obowiązkami wydłużono ekrany akustyczne i wymieniono okna w budynkach mieszkalnych. Poza tym nie jest możliwe doprowadzenie do zmniejszenia emisji hałasu środkami technicznymi. Inwestor podniósł, iż organ I instancji nie wskazał jakie czynności winien podjąć, żeby uzyskać zgodę na użytkowanie. Ponadto odwołujący się wskazał, iż decyzja [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska została doręczona inwestorowi po upływie 14 dni od daty zgłoszenia tj.12 marca 2003r., co jest naruszeniem prawa materialnego.
Główny Inspektor Ochrony Środowiska stwierdził, iż odwołanie jest nieuzasadnione.
Organ I instancji w dniu 6 marca 2003r. przeprowadził kontrolę i stwierdził, że wydłużenie przez inwestora ekranów akustycznych, wymiana okien w budynkach mieszkalnych nie spowodowały dotrzymania dopuszczalnych norm hałasu przenikającego do środowiska na obszarze sąsiadującym z przedmiotową inwestycją. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska jest uprawniony do kontroli spełnienia wymogów ochrony środowiska określonych w art.76 ustawy Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001r. Zgodnie z w/w art.76 jednym z wymagań ochrony środowiska dla nowo zbudowanego lub zmodernizowanego obiektu budowlanego /.../ jest dotrzymanie na etapie wymaganych prawem badań i sprawdzeń, wynikających z mocy prawa standardów emisyjnych oraz określonych w pozwoleniu warunków emisji. Przekroczenie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku określonych w rozporządzeniu Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 13 maja 1998r./ Dz. U. nr 66 poz.436/ świadczy o tym że inwestycja nie spełnia określonych przepisami wymagań ochrony środowiska i dlatego uznać należy, że sprzeciw organu I instancji jest uzasadniony. Ponadto wojewódzki inspektor ochrony środowiska nie ma podstaw prawnych do określania sposobu uniknięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Nie jest tez zasadny zarzut zajęcia przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska stanowiska po upływie 14 dni. Pismo inwestora zawiadamiające o zamiarze przystąpienia do użytkowania wpłynęło do organu I instancji w dniu 24 lutego 2003r. W związku z tym określony w art.56 ustawy Prawo budowlane termin do wniesienia sprzeciwu upływał dnia 10 marca 2003r. Organ I instancji zaskarżoną decyzję wysłał do strony w terminie do wniesienia sprzeciwu.