Wniosek strony i jego uzasadnienie nie są wiążące dla organu, który musi z urzędu zbadać, czy zaskarżona decyzja nie jest dotknięta chociażby jedną z wad określonych w art. 156 par. 1 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Elżbiety K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 14.08.1997 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej - oddala skargę
Elżbieta K. dnia 29 września 1997 r. wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, z dnia 14 sierpnia 1997 r. (...) utrzymującą w mocy decyzje, z dnia 9 maja 1997 r. (...), którą to Wojewoda S. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w G. z dnia 14 października 1996 r. (...) zobowiązującej Elżbietę K. do:
- wykonania inwentaryzacji wykonanych robót,
- sporządzenia projektu zagospodarowania działki i projektu budowlanego zgodnego z prawem,
- uzyskanie pozwolenia na wznowienie robót.
Z uzasadnienia decyzji Wojewody S. z dnia 9 maja 1997 r. wynika, że Elżbieta K. decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu działki nr ew.666 położonej w G. przy ul. K. pod planowaną zabudowę sklepu galanteryjno-odzieżowego, uzyskała dnia 15 maja 1996 r. W dniu 7 sierpnia 1997 r. Kierownik Urzędu Rejonowego w G. wydał pozwolenie na budowę pawilonu handlowego. Po rozpoczęciu przez inwestorkę robót budowlanych, dnia 3 października 1996 r. Stanisław P. i Jerzy K. złożyli w Urzędzie Rejonowym w G. wniosek o wznowienie postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę i uchylenie wydanej w dniu 7 sierpnia 1996 r. decyzji oraz o wstrzymanie wykonania tej decyzji. Postanowieniem z dnia 3 października 1996 r. (...) zostało wznowione postępowanie w sprawie budowy pawilonu handlowego, podobnie jak i postępowanie w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
Jak wykazały pomiary wykonane w trakcie wizji lokalnej w dniu 3.10.1996 r. Elżbieta K. odstąpiła od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budowę z dnia 7 sierpnia 1996 r. (...), w związku z czym wydane zostało dnia 4 października 1996 r. na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 3 Prawa budowlanego postanowienie o wstrzymaniu robót budowlanych przy budowie pawilonu, handlowego na działce nr 666 położonej w G. przy ul. K.
Z pomiarów wykonanych na budowie wynikało, że inwestorka poszerzyła obiekt o 45 cm i skróciła długość budynku o 27 cm, przez co zmienił się osiowy rozstaw ścian konstrukcyjnych. Z załącznika graficznego stanowiącego integralną część projektu budowlanego na podstawie którego udzielono pozwolenia na budowę wynika, "że budynek pawilonu handlowego powinien być zlokalizowany w granicy działki nr 665 i 653 na długości 15,27 m, w pewnej odległości /brak na projekcie zagospodarowania/ od narożnika działki nr 653/1 będącej własnością Stanisława P. i Jerzego K. Zdaniem organu pierwszej instancji odległość ta powinna wynosić 3,0 m". Jak wykazała wizja lokalna na budowie, budynek o długości 15,0 m styka się z narożnikiem działki nr 653/1, na co nie wyrażają zgody ww. właściciele. Właściciele działki nr 653/1 nie brali udziału w postępowaniu w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę, jak i w postępowaniu w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania działki. Stanisław P. i Jerzy K. - właścicielami działki sąsiedniej nr ew. 653/1 są od dnia 31 maja 1996 r. Rozbieżność wymiarów w długości budynku i odległości od granicy działki nr 653/1, zdaniem organu odwoławczego, wynika z oczywistego istotnego błędu w dokumentacji projektowej, polegającego na niezgodności wymiaru liczbowego z zapisem graficznym na projekcie zagospodarowania działki.