Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marcin Miemiec, Asesor WSA Magdalena Jankowska-Szostak, Protokolant Ewa Bogulak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 4 września 2008 r. sprawy ze skargi M.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie rejestracji pojazdu I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...]; II. orzeka, że decyzje wymienione w punkcie I nie podlegają wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] r. zarejestrowano jako samochód osobowy, na nazwiska współwłaścicieli - P Ż i D S , samochód marki [...] (nr rej.[...] ). Dzień później (... r.), wskutek dokonania zmian w pojeździe, zmieniono jego przeznaczenie na samochód "ciężarowo-uniwersalny". W dniu 27 września 2000 r. samochód ten nabyła M.J.
Pismem z dnia [...] r. U S w Ż wystąpił o wszczęcie z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej rejestracji przedmiotowego pojazdu jako ciężarowo - uniwersalny, z uwagi na fakt wydania tej decyzji bez stosownego dokumentu homologacyjnego.
Decyzją z dnia [...] r. (nr... ) S K O we W na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 157 § 1 i art. 158 § 1 k.p.a. stwierdziło nieważność decyzji z dnia [...] r. dotyczącej rejestracji samochodu marki [...] (nr rej....), jako samochodu ciężarowego - uniwersalnego, zarejestrowanego na nazwisko współwłaścicieli P Ż i D S .
Pismem z dnia [...] r. M J wniosła do S K O , na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a, wniosek o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją z dnia [...] r.
Po wznowieniu postępowania, decyzją z dnia [...] r. (nr SKO [...] ) Kolegium stwierdziło wydanie swojej z dnia [...] r. z naruszeniem prawa i nie uchyliło tej decyzji, albowiem w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść decyzja odpowiadająca w swej istocie wyłącznie decyzji dotychczasowej. Po rozpoznaniu wniesionego przez stronę środka zaskarżenia, S K O decyzją z dnia [...] r. (nr SKO ....) utrzymało w mocy decyzję z dnia[...]. Strona wniosła na tę decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Sąd wyrokiem z dnia 14 marca 2006 r. (sygn. akt IV SA/Wr 51/05) uchylił zaskarżoną decyzję S K O i decyzję ją poprzedzającą. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że M J złożyła wniosek o wznowienia postępowania z uchybieniem terminu określonego przepisem art. 148 § 1 k.p.a. i dlatego uznał procedowanie w zakresie wznowienia postępowania przez Kolegium, bez rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu, za czynność naruszającą przepisy art. 58 i art. 59 k.p.a. Dodatkowo Sąd zarzucił brak analizy wystąpienia przesłanek stwierdzenia nieważności decyzji - w szczególności przesłanki rażącego naruszenia prawa, oraz to że w postępowaniu bez swojej winy nie brał udziału jako strona poprzedni współwłaściciel samochodu.
Postanowieniami z dnia [...] r. (odpowiednio - SKO [...] i SKO [...] ), Kolegium przywróciło wnioskodawczyni termin do złożenia wniosku o wznowienie postępowania oraz wznowiło postępowanie.
Następnie decyzją z dnia z dnia [...] r. (nr SKO... ) S K O we W ponownie stwierdziło wydanie decyzji z dnia 20 maja 2003 r. z naruszeniem prawa, jednak nie uchyliło tej decyzji, wskazując, że w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść jedynie decyzja odpowiadająca w swojej istocie wyłącznie decyzji ostatecznej. Kolegium przyznało zatem, że decyzję z dnia 20 maja 2003 r. wydano z naruszeniem prawa polegającym na pominięciu jednej ze stron postępowania administracyjnego. Spełniona zatem została przesłanka wznowienia postępowania określona w art. 145 § 1 pkt 4 Kpa. Wykluczono jednak możliwość potraktowania tej okoliczności jako mogącej stanowić podstawę do uchylenia decyzji z dnia 20 maja 2003 r. Uznano bowiem, że w wyniku uchylenia tego rozstrzygnięcia musiałaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej, tj. decyzja stwierdzająca nieważność decyzji rejestrującej z dnia 26 września 2000 r. W szczególności dlatego, że okoliczności sprawy ustalone na podstawie całokształtu zebranego materiału dowodowego oceniono jako przemawiające za brakiem podstaw do wydania innej decyzji niż dotychczasowa (takie stanowisko poparto przy tym odesłaniem do wyroku SN z dnia 7 lipca 1994 r., III ARN 26/94 OSN 1995; nr 11, póz. 127).