Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Asesor WSA Aneta Trochim-Tuchorska (spr.), Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2007 r. sprawy ze skargi C. S.A. siedzibą w L. na decyzję Ministra Kultury I Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty we wpłacie na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej oddala skargę
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z [...] lutego 2007 r., nr [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego - działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej jako "Kpa") oraz art. 19 ust. 9 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111; dalej "ustawa o kinematografii") w związku z art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej "Op") oraz art. 19 ust. 1 ustawy o kinematografii, po rozpatrzeniu odwołania spółki akcyjnej "C. S.A." z siedzibą w L. (zwanej dalej "Skarżącą") od decyzji Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej (zwanego dalej "Dyrektorem PISF") z [...] listopada 2006 r., nr [...] (sygn. akt [...]) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w wysokości [...] zł z tytułu opłat na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.
Powyższe rozstrzygnięcie Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wydał na podstawie następującego stanu faktycznego.
Wnioskiem z [...] października 2006 r. Skarżąca, powołując się na art. 72 § 1 pkt 1 Op w związku z art. 19 ust. 9 ustawy o kinematografii, zwróciła się do Dyrektora PISF o stwierdzenie nadpłaty w zakresie całości wpłaty w wysokości [...] zł dokonanej w dniu [...] września 2006 r. na rzecz PISF. W ocenie Skarżącej dokonana wpłata jest nienależna, ponieważ ustawa o kinematografii: nie definiuje precyzyjnie pojęcia "podmiot prowadzący kino", jak również w sposób nieprecyzjny określa podstawę wpłaty (art. 19 ust. 1). Niezależnie od powyższego Skarżąca wyraziła swoje wątpliwości co do dopuszczalności nałożenia obowiązku wpłat na PISF.
Decyzją z [...] listopada 2006 r. Dyrektor PISF nie stwierdził nadpłaty w kwocie żądanej przez Skarżącą i odmówił jej zwrotu.
Od powyższego rozstrzygnięcia Skarżąca wniosła odwołanie, zarzucając mu naruszenie art. 72 § 1 pkt 1 Op w związku z art. 19 ust. 9 ustawy o kinematografii. W uzasadnieniu Skarżąca podtrzymała swoje stanowisko przedstawione we wniosku o stwierdzenie nadpłaty i jej zwrot. Dodatkowo wskazała, że ustawa o kinematografii nie pozwala na określenie podmiotów zobowiązanych do wnoszenia opłat na rzecz PISF. W ocenie Skarżącej ustawowe definicje "kina" (art. 5 pkt 3) i "filmu" (art. 4 ust. 1) stanowią typowy przykład definicji ignotum per ignotum, co czyni je bezwartościowymi i nieprzydatnymi dla ustalenia kręgu zobowiązanych do wpłat na PISF. Dalej Skarżąca zwróciła uwagę, że z uzasadnienia decyzji Dyrektora PISF wynika, że kwestia podziału opłaty pomiędzy podmioty zobowiązane nie została uregulowana w sposób pozwalający na określenie kto i w jakiej części powinien ponosić ciężar tych wpłat. Organ I instancji podnosi bowiem, że jedynym podmiotem zobowiązanym do ponoszenia opłat jest podmiot prowadzący kino. To z kolei jest sprzeczne z art. 19 ust. 2 ustawy o kinematografii, który mówi o obowiązku ponoszenia opłat przez dystrybutora. W ocenie Skarżącej samo stwierdzenie, że kwestię rozliczeń pomiędzy prowadzącym kino a dystrybutorem należy pozostawić swobodzie gospodarczej, powinno skutkować uznaniem nadpłaty i zwrotem określonej kwoty. Skarżąca konkludowała, że decyzja organu I instancji nie zawiera w żadnym stopniu uzasadnienia w zakresie charakteru opłaty w zakresie zasad prawa daninowego.