Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Artur Kuś (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Tomasz Sałek, sędzia WSA Radosław Teresiak, Protokolant specjalista Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora [...] w G. na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie skargi na uchwałę Rady Gminy M. w sprawie zatwierdzenia wzorów formularzy informacji i deklaracji podatkowych stwierdza nieważność uchwały Rady Gminy M. z dnia [...] listopada 2015 roku nr [...] w sprawie zatwierdzenia wzorów formularzy informacji i deklaracji na podatek od nieruchomości, rolny i leśny w części dotyczącej zawarcia w załącznikach nr 2; nr 6; oraz nr 10 do zaskarżonej uchwały, w "Pouczeniu", oświadczenia o treści "Za podawanie nieprawdy lub zatajanie prawdy i przez to narażanie podatku na uszczuplenie grozi odpowiedzialność przewidziana w Kodeksie karnym skarbowym".
1. Pismem z dnia 16 listopada 2017 r. Prokurator Rejonowy w G. złożył skargę na uchwałę Rady Gminy M. K. z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w sprawie zatwierdzenia wzorów formularzy informacji i deklaracji podatkowych na podatek od nieruchomości, rolny i leśny.
W skardze zarzucono istotne naruszenie art. 18 ust. 2 pkt 8 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 ze zm. - dalej: "u.s.g."), art. 6a ust. 11 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1892 ze zm. - dalej "u.p.r."), art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1821 ze zm. - dalej "u.p.l.") oraz art. 6 ust. 13 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785 ze zm. - dalej "u.p.o.l.") polegające na zawarciu w załącznikach Nr 2, Nr 6, Nr 10 do zaskarżonej uchwały, w "Pouczeniu" oświadczenia o treści: "Za podawanie nieprawdy lub zatajanie prawdy i przez to narażanie podatku na uszczuplenie grozi odpowiedzialność przewidziana w Kodeksie karnym skarbowym".
Zdaniem Prokuratura Rejonowego w G. powyższe oświadczenie jest sprzeczne z prawem, bowiem rada gminy nie jest podmiotem, który stanowi organ podatkowy uprawniony do wymiaru lub poboru podatku, nie uczestniczy w postępowaniu podatkowym oraz dotyczącym poboru i wykonywania zobowiązania podatkowego, w związku z czym nie może w tych postępowaniach zobowiązywać do składania oświadczeń o wiedzy w zakresie odpowiedzialności karnej lub przyjmować te oświadczenia. Na poparcie swoich twierdzeń Skarżący powołał się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 lipca 2017 r. (sygn. akt. II FSK 1219/17).
Wobec powyższego Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części dotyczącej zawarcia w załącznikach Nr 2, 6 i 10, w "Pouczeniu", sformułowania o wyżej wskazanej treści.
2. W odpowiedzi na skargę Rada Gminy M. K. poinformowała, że na najbliższej sesji Rady Gminy planowanej (na koniec stycznia 2018 r.) zostaną zmienione postanowienia dotyczące pouczenia we wzorze deklaracji podatkowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga jest zasadna, jako że zaskarżona uchwała została podjęta z naruszeniem przepisów obowiązującego prawa.
1. Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej "Ppsa"), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, stosownie zaś do art. 3 § 2 pkt 5 Ppsa, kontrola obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego.
Na podstawie art. 53 § 3 zdanie ostatnie Ppsa, prokurator jest uprawniony do wniesienia skargi, przy czym w przypadku skargi na akty prawa miejscowego nie jest on ograniczony jakimkolwiek terminem. Legitymacja prokuratora do wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie jest ograniczona przesłankami materialnoprawnymi. Prokurator wnosi skargę w sprawie dotyczącej interesów innych osób i jedyną podstawą jego legitymacji skargowej jest ochrona obiektywnego porządku prawnego. Nie ma on więc obowiązku kierowania wezwania do usunięcia naruszenia prawa ani wykazania naruszenia interesu prawnego określonej jednostki bądź interesu społecznego (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt VIII SA/Wa 460/17). Zaskarżona uchwała w sprawie określenia wzorów deklaracji i informacji podatkowych w zakresie podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego, jako skierowana do wszystkich, na których ciąży obowiązek ich zapłaty, ma charakter normatywny i jest niewątpliwie aktem prawa miejscowego.