Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha, Sędziowie sędzia WSA Sylwester Golec, sędzia WSA Aneta Lemiesz (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2014 r. sprawy ze skargi Z. O. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [..] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2005 r. oraz poszczególne miesiące 2006 r. 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) stwierdza, że uchylone postanowienie nie może być wykonane w całości.
Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynikało, iż decyzją z dnia [...] września 2011 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "PFRON") określił Z. O. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą "S." (dalej jako: "Strona" lub "Skarżący") wysokość zobowiązań z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za grudzień 2005 r. oraz poszczególne miesiące od stycznia do listopada 2006 r. w wysokości 25.131 zł.
Postanowieniem z dnia [...] listopada 2011 r. Prezes PFRON nadał ww. decyzji nieostatecznej rygor natychmiastowej wykonalności. W ocenie organu pierwszej instancji w sprawie zaistniała przesłanka wynikająca z art. 239b § 1 pkt 4 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej "O.p."). Zgodnie z ww. przepisami decyzji nieostatecznej może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące i organ podatkowy uprawdopodobni, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane. Organ wskazał, iż w niniejszej sprawie do upływu terminu przedawnienia pozostało mniej niż 3 miesiące, gdyż zobowiązania Skarżącego ulegają przedawnieniu z dniem 1 stycznia 2012 r. Ponadto wskazał, że dotychczasowy brak samodzielnego wyliczenia w deklaracji kwoty zobowiązania i wpłacenia jej w odpowiedniej wysokości przez Skarżącego uprawdopodabnia niewykonanie zobowiązania przed upływem terminu przedawnienia i wyczerpuje przesłanki do nadania ww. decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.
W dniu 22 listopada 2011 r. na powyższe postanowienie Skarżący wniósł zażalenie. Strona zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu naruszenie art. 239b § 1 i 2 O.p. poprzez uznanie, że dotychczasowy brak realizacji przez Stronę przepisów ustawy uprawdopodobnia brak wykonania zobowiązania przed upływem terminu przedawnienia, podczas gdy organ pierwszej instancji nie wskazał żadnych przesłanek, na których oparł swoje stanowisko. Ponadto Strona zarzuciła obrazę przepisów prawa, tj. art. 120 O.p. poprzez naruszenie zasady działania na podstawie prawa, art. 121 § 1 ww. ustawy poprzez naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych i art. 122 ustawy wyrażającego zasadę prawdy obiektywnej.
Minister Pracy i Polityki Społecznej postanowieniem z [...] lutego 2012 r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. Zdaniem organu odwoławczego nie budzi wątpliwości, że w dniu [...] listopada 2011 r., w którym organ pierwszej instancji postanowił o nadaniu decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności, spełniona była przesłanka określona w art. 239b § 1 pkt 4 O.p., bowiem okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego był krótszy niż trzy miesiące i upływał z końcem 31 grudnia 2011 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej odnosząc się do konieczności uprawdopodobnienia, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane wskazał, że Skarżący w ciągu 5 lat nie uregulował ciążących na nim należności, co może świadczyć o tym, że nie zrobi tego również w ciągu niespełna dwóch miesięcy, które pozostały do upływu terminu przedawnienia. Ponadto organ, odnosząc się do argumentu Strony o prawdopodobieństwie uchylenia decyzji Prezesa Zarządu PFRON z dnia [...] października 2011 r. określającej wysokość zobowiązania strony za okres od stycznia do listopada 2006 r., wyjaśnił, że prawidłowość ww. decyzji zostanie zbadana w toku ewentualnego postępowania odwoławczego, w związku z czym decyzja ta pozostaje bez znaczenia dla niniejszego rozstrzygnięcia. W dalszej części uzasadnienia organ odwoławczy stwierdził, iż zarzut strony dotyczący naruszenia art. 239b § 1 i 2 O.p. poprzez nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności w przypadku, gdy nie istnieją ku temu przesłanki i nie zostało zweryfikowane ich istnienie, nie zasługuje na uwzględnienie albowiem organ wykazał stosowną argumentacją istnienia uzasadnionej obawy, przypuszczenia, że zobowiązanie to wygaśnie wskutek upływu terminu przedawnienia. Odnosząc się do zarzutu strony dotyczącego opóźnienia w wydaniu decyzji określającej wysokość zobowiązania, organ wyjaśnił, że organ pierwszej instancji ma prawo wydać decyzję określającą wysokość zobowiązania Strony przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania niezależnie od tego, czy do upływu tego przedawnienia pozostało mniej niż 3 miesiące. Natomiast odnośnie stwierdzenia, że Skarżący nie był świadomy istnienia obowiązku płatności podkreślił, że obowiązek dokonywania wpłat na PFRON wynika wprost z przepisów prawa powszechnie obowiązującego i Strona nie wywiązała się z nałożonego na nią obowiązku. W dalszej części organ odwoławczy odnosząc się do zarzutu Strony dotyczącego naruszenia art. 120, art. 122 oraz art. 121 § 1 O.p. wyjaśnił, iż w jego uznaniu organ pierwszej instancji nie naruszył zasady praworządności jako przestrzegania prawa, natomiast podjął niezbędne działania do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Ponadto wbrew twierdzeniom Skarżącego postępowanie zostało przeprowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, jak również organ pierwszej instancji ocenił na podstawie całokształtu materiału dowodowego stan faktyczny i prawny sprawy, co wykazał w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.