Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz orzeczenie o odpowiedzialności komplementariusza za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za luty i marzec 2014 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Dębkowski, Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Owsiak, sędzia WSA Anna Zaorska (sprawozdawca), Protokolant referent Katarzyna Dorota Wielgosz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi J. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego oraz orzeczenie o odpowiedzialności komplementariusza za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za luty i marzec 2014 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] 2) umarza postępowanie administracyjne; 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz J. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 30.017 zł (słownie: trzydzieści tysięcy siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/11

1.1. Zaskarżoną decyzją z [...] grudnia 2020 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: "DIAS") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (dalej: "NUS") z [...] grudnia 2019 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego zlikwidowanej spółki komandytowej oraz orzeczenia o odpowiedzialności byłego komplementariusza za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za luty i marzec 2014 r.

1.2. Jak wynika z akt sprawy po przeprowadzeniu postępowania podatkowego NUS wydał decyzję z [...] grudnia 2019 r., w której:

1) określił zlikwidowanej J. sp. z o. o. sp. komandytowa (dalej: "spółka, "spółka komandytowa"):

- kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych za 02/2014 r. w kwocie 0,00 zł,

- kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za 03/2014r. w kwocie 0,00 zł,

- kwoty podatku do zapłaty, o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług za:

- 02/2014r. w kwocie 4.252.065,00 zł,

- 03/2014r. w kwocie 1.934.483,00 zł,

2) orzekł o odpowiedzialności komplementariusza J. sp. z o.o. (dalej: "Strona", "Skarżąca") za zaległości podatkowe zlikwidowanej J. sp. z o.o. sp. komandytowa w podatku od towarów i usług za:

- 02/2014 r. w kwocie 4.252.065 zł oraz odsetki za zwłokę w kwocie 1.505.348 zł,

- 03/2014 r. w kwocie 1.862.812 zł oraz odsetki za zwłokę w kwocie 643.665 zł,

1.3. Od powyższej decyzji NUS Strona złożyła odwołanie, w którym wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz przekazanie sprawy do rozpatrzenia NUS, z uwagi na konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości.

Przedmiotowemu rozstrzygnięciu zarzuciła:

- naruszenie przepisów, które miały istotny wpływ na wynik sprawy, w tym naruszenie:

a) zasady prawdy obiektywnej, o której mowa w art. 122 w związku z art. 187 § 1 oraz art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2020 r., poz. 1325 ze zm., dalej: "O.p.") oraz w związku z art. 86 ust. 1, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a oraz art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm., dalej: "ustawa o VAT"), z uwagi na niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy oraz przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i bezpodstawne uznanie w oparciu o nierzetelnie ustalony stan faktyczny sprawy, że spółka komandytowa była jednym z ogniw w łańcuchu podmiotów fakturujących fikcyjne dostawy złotej biżuterii, zaś stwierdzone fakturami ujętymi w księgach spółki komandytowej nabycia i dostawy biżuterii złotej faktycznie nie miały miejsca, w wyniku odmowy przeprowadzenia żądanych przez Spółkę dowodów;

b) zasady czynnego udziału strony w postępowaniu, o której mowa w art. 123 § 1 O.p. oraz zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, o której mowa w art. 121 § 1 O.p. w związku z art. 86 ust. 1. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a oraz art. 108 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej;

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej