Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2005 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Aneta Lemiesz, sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant referent stażysta Agata Próchniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2013 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2005 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz K. W. kwotę 3378 zł (słownie: trzy tysiące trzysta siedemdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił w całości decyzję organu I instancji i ustalił Skarżącemu - K.W. wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych w kwocie 32.020,00 zł.

W uzasadnieniu wyjaśnił że postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. wszczął wobec Skarżącego K.W. postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia wysokości przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za rok 2005. W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy organ I instancji uznał następnie, że Skarżący w badanym roku, kupując mieszkanie i remontując go, poniósł wydatki w łącznej wysokości 150.030,35 zł. Zgodnie z ustaleniami Naczelnika Urzędu Skarbowego W., dokonanymi w toku przeprowadzonego postępowania, nadwyżka poniesionych wydatków i zgromadzonego mienia przez Skarżącego w 2005 r. nad mieniem zgromadzonym w badanym roku podatkowym oraz w latach poprzednich, pochodzących z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowani wyniosła 72.167,37 zł. Decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. organ ustalił Skarżącemu zobowiązanie za rok 2005 z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodu z nieujawnionych źródeł przychodu w wysokości 54.126,00 zł stanowiącej 75% podstawy opodatkowania. Skarżący złożył odwołanie od decyzji i wskazał, iż w lipcu 2001 r. zawarł związek małżeński z obywatelką Uzbekistanu J.K. Aby zakupić mieszkanie korzystał z kredytu i dodatkowo z zasobów finansowych małżonki i jej rodziny znajdujących się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto w latach 2001-2005 aż do samodzielnego zamieszkania w nabytym w badanym roku lokalu Skarżący z żoną, korzystali z pomocy swoich rodzin. Okoliczność ta nie została wzięta pod uwagę przy wydawaniu decyzji. Ponadto organ niezasadnie przyjął procentowy udział w ponoszeniu wydatków przez Skarżącego, bowiem posiadanie przez niego udziału we wspólnocie w wysokości ½ nie jest równoznaczne z nakładami finansowymi również w tej wysokości. Skarżący podkreślił, że środki finansowe wskazane przez organ jako pochodzące z nieujawnionych źródeł zostały za takie uznane niesłusznie, bowiem pochodzą one z Uzbekistanu i sprowadzone do Polski nie podlegają odrębnemu opodatkowaniu. Zdaniem Skarżącego konieczne jest też przeprowadzenie postępowania uzupełniającego, m.in. celem wykazania, iż Skarżący miał zebrane pieniądze na książeczce mieszkaniowej.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 14 poz. 176 ze zm. - dalej: u.p.d.o.f.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, przy czym w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zatem między Skarżącym i J.W. od dnia zawarcia związku małżeńskiego, tj. od dnia 14 lipca 2001 r., obowiązywała ustawowa wspólność małżeńska w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm. - dalej K.r.i.o.). Zgodnie zaś z art. 43 § 1 K.r.i.o., oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem prawidłowe jest wyliczenie wysokości podatku Skarżącego od połowy przychodu osiągniętego przez małżonków ze źródeł nieujawnionych, o których mowa w art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. Skarżący w 2005 r. pozostawał we wspólności majątkowej ze swoją żoną, co powoduje, że wszystkie dochody i wydatki małżonków pozostawały wspólne, przypadając w równych częściach na każde z nich. Postępowanie podatkowe w zakresie ustalenia zobowiązania podatkowego za dany rok z tytułu dochodów (przychodów) z nieujawnionych źródeł jest postępowaniem szczególnym, między innymi dlatego, że dochód i przychód są pojęciami tożsamymi, a ich wartość określa się na podstawie wydatków poniesionych przez podatnika, które nie znalazły pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów i zgromadzonym wcześniej mieniu. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej zasadne jest przyjęcie, że wydatki finansowane były przez obojga małżonków z ich wspólnego majątku, co uzasadnia równy udział małżonków w dochodzie nieznajdującym pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

Strona 1/6