Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w W. w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Matylda Arnold - Rogiewicz, asesor WSA Piotr Dębkowski, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 31 października 2019 r. sprawy ze skargi Z. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

1. Na podstawie przedłożonych akt sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oceniał następujący stan faktyczny: Prezydent [..] W., na podstawie art. 239a oraz art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: "o.p.") postanowieniem z [...] grudnia 2018 r. nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej z [...]kwietnia 2018 r. określającej Z.sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: "Skarżąca", "Spółka", "Strona") wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi pochodzącymi z nieruchomości położonej w W. przy ul. [...] w części dotyczącej określenia opłaty za okres od lipca 2013 r. do grudnia 2013 r. w łącznej wysokości 12.690,00 zł w tym: za miesiąc lipiec 2013 r. w wysokości 2.115,00 zł; za miesiąc sierpień 2013 r. w wysokości 2.115,00 zł; za miesiąc wrzesień 2013 r. w wysokości 2.115,00 zł; za miesiąc październik 2013 r. w wysokości 2.115,00 zł; za miesiąc listopad 2013 r. w wysokości 2 115,00 zł; za miesiąc grudzień 2013 r. w wysokości 2.115,00 zł.

2. Skarżąca złożyła zażalenie wnosząc o uchylenie postanowienia i umorzenie postępowania. Spółka podniosła naruszenie art. 239b § 2 O.p. w zw. z art. 239b § 1 pkt 4 O.p.

3. Postanowieniem z [..] grudnia 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej: "SKO") utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Zdaniem SKO zaszła przesłanka z art. 239b § 1 pkt 4 O.p., ponieważ od chwili wydania postanowienia do upływu terminu przedawnienia zobowiązania tj. do dnia 31 grudnia 2018 r. pozostało mniej niż trzy miesiące. Skoro stosownie do art. 239a O.p. decyzja nieostateczna nie podlega wykonaniu, a właściwy w sprawie organ wskazał, że termin przedawnienia zobowiązań podatkowych za wskazane miesiące 2013 r. upływa z dniem 31 grudnia 2018 r. to, w ocenie SKO w wystarczającym stopniu, uprawdopodobnił przesłankę możliwości niewykonania daniny publicznej z tego powodu. Jeżeli decyzja, która umożliwia przymusowe wykonanie zobowiązania podatkowego zapadnie tuż przed upływem terminu przedawnienia, to prawdopodobnie niemożliwym będzie dokonanie czynności, które przerwą bieg terminu przedawnienia, czy też doprowadzą do wyegzekwowania należności. Upływ czasu jest obiektywną okolicznością faktyczną. W ocenie SKO możliwe jest nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności części decyzji. Wydanie jednej decyzji w przedmiocie wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za kilka miesięcy usprawiedliwiało nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności części decyzji obejmującej zaległości za miesiące, gdzie termin przedawnienia upływał z dniem 31 grudnia 2018 r.

4. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Skarżąca wniosła o uchylenie postanowień obu instancji i umorzenie postępowania oraz zasądzenie kosztów postępowania. Skarżąca podniosła zarzut naruszenia przepisów mających istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 239b § 2 w zw. z art. 239b § 1 pkt 4 w zw. z art. 233 § 1 O.p. przez utrzymanie w mocy postanowienia organu pierwszej instancji, mimo przyjęcia przez organ, że do ziszczenia się przesłanki, o której mowa w art. 239b § 2 O.p. tj. uprawdopodobnienia, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane, wystarczające jest ustalenie, że (i) strona nie uregulowała zobowiązania i jednocześnie (ii) wniosła odwołanie od decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, a także że (iii) termin przedawnienia należności podatkowych jest krótszy niż 3 miesiące, podczas gdy prawidłowa wykładnia przepisu prowadzi do wniosku, że ustalenie takie może być wystarczające do stwierdzenia, że nastąpiło uprawdopodobnienie, o którym mowa w art. 239b § 2 O.p., jedynie wówczas, gdy spodziewany czas przeprowadzenia postępowania odwoławczego z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 139 § 3 O.p. przekracza okres pozostały do przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Strona 1/5