Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Matylda Arnold-Rogiewicz, Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), sędzia WSA Jarosław Trelka, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 maja 2020 r. sprawy ze skargi L. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji orzekającej o odpowiedzialności podatkowej płatnika z tytułu niepobranego, a niewpłaconego podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz L. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 597 zł (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
1. Postanowieniem z [...] września 2019 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. (dalej również "Naczelnik", "NUS") nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w G. (dalej również "NUCS") z [...] maja 2019 r., wydanej w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej L. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej również: "Spółka", "Strona", "Skarżąca") jako płatnika z tytułu niepobranego i niewpłaconego zryczałtowanego podatku od zapłaconych w 2013 r. dla K. AB z siedzibą w Szwecji i F. Ltd z siedzibą na Cyprze, odsetek od udzielonych pożyczek oraz określił wysokość niepobranego i niewpłaconego podatku dochodowego od wypłat należności dokonanych w lipcu 2013 r., uznając, że w sprawie zachodzą przesłanki wynikające z art. 239b § 1 pkt 2 i 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej również "O.p."), tj. Strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami, na których można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia oraz okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące.
2. W zażaleniu na postanowienie Spółka zarzuciła naruszenie:
a) art. 239b § 1 i § 2 O.p., poprzez jego zastosowanie w stanie faktycznym, w którym nie wystąpiły podstawy do zastosowania w związku z zawieszeniem biegu terminu przedawnienia w trybie art. 70 § 1 i art. 70 § 6 pkt 1 O.p., błędnie bowiem przyjęto, że wszczęcie postępowania karnego skutkuje zawieszeniem biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, a okoliczność jego późniejszego umorzenia pozostaje bez znaczenia dla skutków jakie wywarło jego wszczęcie na gruncie Ordynacji podatkowej;
b) art. 218 i art. 145 § 1 i § 2 oraz art. 138e § 1 i § 2 O.p., przez niewłaściwe zastosowanie polegające na doręczeniu skarżonego postanowienia pełnomocnikowi, w sytuacji gdy ze złożonego do NUCS pełnomocnictwa nie wynika, aby Spółka umocowała go do reprezentowania w jakimkolwiek postępowaniu przed NUS w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności, co spowodowało, że skarżone rozstrzygnięcie nie zostało skutecznie doręczone;
c) art. 239b § 1 pkt 2 i 4 w związku z art. 239b § 2 O.p., poprzez nieprawidłowe ich zastosowanie w stanie faktycznym, z uwagi na brak spełnienia przez Spółkę przesłanek z art. 239b § 1 O.p. oraz brak uprawdopodobnienia, że wynikające z nieostatecznej decyzji zobowiązanie podatkowe nie zostanie dobrowolnie wykonane, a tym samym niewykazanie, iż skuteczność ewentualnej przyszłej egzekucji zobowiązania podatkowego jest w jakimkolwiek zakresie zagrożona;
d) art. 121 i art. 122 w związku z art. 187 § 1 i art. 191 O.p., poprzez niepełne przeanalizowanie okoliczności, które wynikają z art. 239b § 1 i § 2 O.p. bez uwzględnienia posiadanych z urzędu informacji oraz wydanego w tej materii orzecznictwa;