Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Tarno, Sędziowie Asesor WSA Artur Kot (spr.), Asesor WSA Dariusz Turek, Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi E. S.A. z siedzibą w K. na postanowienie Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] października 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) stwierdza, że uchylone postanowienie nie może być wykonane w całości, 3) zasądza od Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej na rzecz skarżącej spółki kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z [...] października 2005 r., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 i art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 31 ust. 1 i art. 26 ust. 2 - 4 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia złożonego przez E. S. A. z siedzibą w K., Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej utrzymał w mocy swoje postanowienie z [...] lipca 2005 r. odmawiające wstrzymania wykonania decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z [...] grudnia 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług za wrzesień i październik 1999 r.
Z akt sprawy wynika, że postępowanie zostało wszczęte przez Spółkę pismem z [...] maja 2005 r. Powołując się na art. 224 § 2 oraz art. 121 § 1, art. 122 i art. 124 Ordynacji podatkowej, skarżąca wystąpiła z wnioskiem o wstrzymanie wykonania ostatecznej decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z [...] grudnia 2004 r. "ze względu na szczególnie ważny interes podatnika". Uzasadniając swoje stanowisko pełnomocnik skarżącej podniósł, że decyzja ta narusza prawo w sposób rażący, a jej wykonanie zagraża egzystencji Spółki. Oświadczył, że prowadzone czynności egzekucyjne "powodują kompletny paraliż działalności spółki", dając podstawy do przyszłych roszczeń odszkodowawczych. Pełnomocnik skarżącej wyjaśnił, że przedmiotową decyzją doręczoną Spółce 27 grudnia 2004 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. - powoływany dalej jako "Dyrektor UKS" - określił jej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za wrzesień i październik 1999 r. i ustalił dodatkowe zobowiązanie za te miesiące na podstawie art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.) - powoływanej dalej jako "uchylona ustawa o VAT". W jego ocenie, zobowiązanie podatkowe w części deklaratoryjnej wygasło poprzez przedawnienie z dniem 31 grudnia 2004 r., na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej. Dodał, że bieg terminu przedawnienia nie został przerwany. Odnosząc się do części konstytutywnej decyzji zauważył, że dodatkowe zobowiązanie nie mogło powstać ze względu na brak podstawy prawnej do jego ustalenia. Powołując się na art. 175 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) - zwanej dalej "nową ustawą o VAT" zauważył, że przedmiotowa decyzja w części konstytutywnej wydana została na podstawie uchylonych przepisów. Nie może zatem wywoływać żadnych skutków prawnych z powodu braku podstawy prawnej do ustalenia zobowiązania podatkowego.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2005 r., działając na podstawie art. 216 § 1 i art. 252 Ordynacji podatkowej w związku z art. 26 ust. 2 i 3 oraz art. 31 ustawy o kontroli skarbowej, Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej - powoływany dalej jako "GIKS" - odmówił wstrzymania wykonania ostatecznej decyzji Dyrektora UKS z [...] grudnia 2004 r. W uzasadnieniu postanowienia podniósł, że pismami z [...] maja 2005 r. Spółka złożyła wnioski o stwierdzenie nieważności przedmiotowej decyzji w części konstytutywnej oraz wystąpiła o wstrzymanie wykonania tej decyzji. Następnie stwierdził, że "po zapoznaniu się ze sprawą postanowił odmówić wstrzymania wykonania przedmiotowej decyzji z dnia [...] grudnia 2004 r., ponieważ nie zachodzi prawdopodobieństwo, iż jest ona dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej z przyczyn wskazanych przez Spółkę we wniosku" i pouczył Spółkę o prawie do wniesienia zażalenia, zgodnie z art. 252 § 2 Ordynacji podatkowej.