Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca), Sędzia WSA Aneta Lemiesz, Protokolant st. sekr. sąd. Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2011 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz P. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 297 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

Wnioskiem z dnia 31 maja 2010 r. P. Sp. z o.o. (dalej jako: “Skarżąca") zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. o stwierdzenie i zwrot nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych zapłaconego w związku z umową pożyczki zawartą z udziałowcem. Wniosek ten przekazany został zgodnie z właściwością miejscową do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W..

Skarżąca we wniosku wyjaśniła, że w 2008 r. zawarła z udziałowcem umowę pożyczki na kwotę 109.000,00 zł. Jej zdaniem, zapłata podatku w związku z pożyczką od udziałowca była nienależna, ponieważ Dyrektywa Rady z 17 lipca 1969 r. dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (69/335/EWG) - Dz.U. UE L z dnia 28 października 1969 r.) - dalej jako: "Dyrektywa 69/335/EWG" nie przewiduje opodatkowania takich pożyczek podatkiem kapitałowym. W ocenie Skarżącej wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2007 r., opodatkowania pożyczek zwolnionych uprzednio z opodatkowania stanowiło naruszenie zasady stałości, według której nie są dozwolone zmiany przepisów na bardziej restrykcyjne.

Postanowieniem z [...] lipca 2010 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. wszczął postępowanie w sprawie określenia zobowiązania podatkowego Skarżącej w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki z udziałowcem C. S.A. Do materiału dowodowego organ podatkowy włączył materiały zgromadzone w postępowaniu w sprawie wniosku Skarżącej o stwierdzenie nadpłaty.

Decyzją z [...] sierpnia 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił Skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 545,00 zł.

W uzasadnieniu stwierdził, że zgodnie z obowiązującymi w dniu dokonania czynności cywilnoprawnej przepisami, pożyczka udzielona Spółce kapitałowej przez wspólnika, dla potrzeb podatku od czynności cywilnoprawnych, uważana była za zmianę umowy spółki i objęta była zakresem przedmiotowym tego podatku.

Skarżąca od niniejszej decyzji złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w W.. Wnosząc o uchylenie w całości decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego i umorzenie postępowania w sprawie, zaskarżonej decyzji zarzuciła, że określenie zobowiązania podatkowego w kwocie 545,00 zł spowodowało obrazę:

• przepisów art. 1 ust. 1 lit. k i art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. nr 68, poz. 450 ze zm.) - dalej jako: "u.p.c.c.", w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. oraz art. 9 pkt 10 lit. h) u.p.c.c. w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2006 r., a także

Strona 1/10