Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Olesińska, sędzia WSA Katarzyna Owsiak, Protokolant referent Piotr Niewiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2017 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za marzec 2014 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...], 2. umarza postepowanie w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za marzec 2014 r., 3. zasądza od Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na rzecz P. Sp. z o.o. z siedzibą w L. kwotę 21959 (dwadzieścia jeden tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z [...] sierpnia 2015 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych określił P. Sp. z o.o. (dalej - "Spółka", "Skarżąca") wysokość zobowiązania z tytułu wpłat na PFRON w związku z niedotrzymaniem terminu do przekazania środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych za marzec 2014 r.
w wysokości 1.474.135 zł.
Od powyższej decyzji Spółka złożyła odwołanie, zarzucając:
naruszenie prawa materialnego tj.:
- art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej - "O.p.") w związku z art. 49 ust. 1 oraz art. 33 ust. 4a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 ze zm., dalej - "ustawa o rehabilitacji"), poprzez określenie decyzją zobowiązania, które wygasło na skutek przedawnienia;
- art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji, przez jego błędną wykładnię, poprzez przyjęcie, że środki funduszu pochodzące z zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych należy przekazać na rachunek ZFRON w ciągu 7 dni od dnia wypłaty wynagrodzenia;
- art. 21 § 1 pkt 2 O.p. w zw. z art. 33 ust. 4a ustawy o rehabilitacji, przez jego niezastosowanie, poprzez uznanie, że decyzja nakładająca tzw. karę 30% jest decyzją określającą, a nie ustalającą;
- art. 33 ust. 3 pkt 3 ustawy o rehabilitacji w zw. z art. 38 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U z 2012 r., poz. 361, dalej - "u.p.d.o.f."), poprzez ich niezastosowanie oraz błędną wykładnię tj. określenie dnia uzyskania środków pochodzących z zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w sposób nieuwzględniający terminu płatności zaliczek na podatek dochodowy oraz nieuwzględniający źródła pochodzenia środków, z których pochodzą zaliczki na podatek dochodowy;
naruszenie przepisów postępowania tj.:
- art. 121 O.p. oraz art. 2, art. 7, art. 45, art. 84 i art. 217 Konstytucji RP, poprzez działanie naruszające zasady praworządności oraz budowania zaufania obywateli do organów administracji i ich rozstrzygnięć, oraz niezastosowanie konstytucyjnej zasady wykładni prawa in dubio pro tributario;
- art. 165b i art. 291 § 4 O.p.w związku z art. 49 ustawy o rehabilitacji, poprzez uchybienie terminowi na wszczęcie postępowania.
Decyzją z [...] grudnia 2015 r. Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej utrzymał w mocy decyzję Prezesa Zarządu PRFON.
W pierwszej kolejności organ odwoławczy wskazał, że decyzja Prezesa Zarządu PFRON została wydana m.in. w wykonaniu decyzji Ministra Pracy i Polityki Społecznej z [...] października 2014 r. uchylającej w całości decyzję organu I instancji i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu ww. decyzji Minister wskazał, iż nie zrozumiałym było przyjęcie przez organ I instancji jako daty ujawnienia nieprawidłowości (będącego jednocześnie okresem za który określana jest sankcja z art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o rehabilitacji) w zakresie terminowości przekazywania środków pochodzących ze zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od sierpnia 2007 r. do grudnia 2012 r. oraz z podatku od nieruchomości za okres styczeń 2009 r., styczeń 2010 r. oraz sierpień 2010 r. - miesiąca listopada 2011 r., w którym doręczono Spółce wcześniejszy protokół z dnia 25 listopada 2011 r. Zauważono bowiem, że z ww. protokołu z dnia 25 listopada 2011 r. wynikały jedynie nieprawidłowości w zakresie przekazywania na rachunek ZFRON środków z zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za styczeń 2006 r. W związku z powyższym z ww. protokołu nie można było wywieść wniosku, że ujawnienie nieterminowego przekazywania środków pochodzących ze zwolnień podatkowych, o których mowa w zaskarżonej decyzji nastąpiło w momencie doręczenia tego protokołu, w sytuacji, gdy ponownie została przeprowadzona kontrola podatkowa zakończona w dniu [...] marca 2014 r., a dotycząca terminowości przekazywania środków na ZFRON za okres od 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2010 r. W związku z powyższym Minister Pracy i Polityki Społecznej wskazał, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ I instancji powinien ponownie przeanalizować całość zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym ustalić, prawidłową datę ujawnienia nieprawidłowości w zakresie terminowego przekazywania środków pochodzących ze zwolnień podatkowych na rachunek ZFRON w okresie od sierpnia 2007 r. do grudnia 2010 r.