Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski, sędzia WSA Jacek Kaute (sprawozdawca), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 września 2020 r. sprawy ze skargi V. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wymiaru podatku leśnego na 2019 r. oddala skargę
Przedmiotem skargi złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez V.K. (dalej również: "Strona", "Skarżąca") jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (dalej również: "Kolegium", "SKO") z [...] października 2019 r. utrzymujące w mocy decyzję Wójta Gminy L. z [...] stycznia 2019 r. (dalej także: "Wójt") w przedmiocie wymiaru podatku leśnego za 2019 r.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Decyzją z [...] stycznia 2019 r. Wójt Gminy L., działając na podstawie art. 21 § 1 pkt 2 i § 5, art. 207 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej również "o.p.") oraz art. 1, art. 2 ust. 1, art. 3, art. 4 ust. 1 i ust. 4, art. 6 ust. 1 i ust. 3 ustawy z 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1821 ze zm., dalej również "u.p.l."), Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z 19 października 2018 r. w sprawie średniej ceny sprzedaży drewna, obliczonej według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwo za pierwsze trzy kwartały 2018 r. (M.P. Z 2018 r. poz. 1005), wymierzył wobec Strony podatek leśny na 2019 r., za nieruchomość położoną przy ul. [...], w M., nr obrębu: [...], nr działki: [...] w kwocie 145 zł, obliczoną w sposób następujący - lasy ogółem: 3,43 ha; rezerwaty i parki: 0 ha; lasy opodatkowane: 3,43 ha; stawka: 42,24 zł; kwota podatku: 144,88 zł, (po zaokrągleniu do pełnych złotych) - 145 zł.
Nie zgadzając się z decyzją Wójta, Strona wniosła odwołanie. Organowi pierwszej instancji Strona zarzuciła:
1) naruszenie art. 1 ust. 1, art. 3, art. 4 ust. 1 i ust. 4 u.p.l., poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, a w szczególności poprzez bezzasadne przyjęcie, że działki [...] oraz [...] nr obrębu [...] M., gmina L., stawią grunty podlegające podatkowi leśnemu;
2) naruszenie przepisów proceduralnych, w tym w szczególności art. 121 § 1, art. 122, art. 187 i art. 191 o.p., poprzez niepodjęcie wszelkich działań w celu dokładnego wyjaśnienia sprawy, w tym w szczególności niepodjęcie działań w kierunku stwierdzenia, że działki objęte zaskarżoną decyzją nie stanowią lasów w świetle art. 3 ustawy o lasach (Dz.U. z 2018 r., poz. 2129 ze zm., dalej również "u.l.") oraz nieuwzględnieniu przy wydawaniu zaskarżonej decyzji faktu, iż w świetle obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, działki te przeznaczone są na cele inne niż do produkcji leśnej.
Mając ww. zarzuty na uwadze Strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i ustalenie w sposób prawidłowy wymiaru podatku od przedmiotowych nieruchomości, względnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Decyzją z [...] października 2019 r. Kolegium utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Po przywołaniu treści art. 1 ust. 2, art. 2 ust. 1, art. 3, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 i 4 u.p.l., art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2101 ze zm., dalej również "p.g.k.") organ drugiej instancji uznał, że wymiar podatku leśnego ustalony przez Wójta został dokonany w sposób prawidłowy. SKO stwierdziło, że podstawą ustalenia charakteru nieruchomości, w stosunku do której organ podatkowy nalicza podatek, są dane z ewidencji gruntów zgodnie z art. 21 p.g.k. Organy podatkowe są bowiem związane zapisami wynikającymi z ewidencji gruntów, nie są uprawnione do dokonywania własnych ustaleń. W rozpoznanej sprawie nie było więc możliwości, wbrew stanowisku Strony, prowadzenia dowodu przeciwko dokumentom urzędowym (art. 194 o.p.).