Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Matylda Arnold-Rogiewicz, Sędziowie sędzia del. SO Agnieszka Baran (sprawozdawca), sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant starszy referent Magdalena Frąckiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2020 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Naczelnika M. Urzędu Celno-Skarbowego w W. z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2016 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Naczelnika M. Urzędu Celno-Skarbowego w W. na rzecz A. B. kwotę 7.266 zł (słownie: siedem tysięcy dwieście sześćdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez A. B. (dalej "skarżący") jest decyzja Naczelnika M. Urzędu Celno-Skarbowego w W. z [...] września 2019 r. utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w W. z [...] kwietnia 2019 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2016 r. Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy:
Jak wynika z akt sprawy, Naczelnik M. Urzędu Celno-Skarbowego w W. przeprowadził wobec skarżącego kontrolę celno-skarbową w zakresie m.in. rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r., zakończoną wynikiem kontroli z dnia 16 sierpnia 2018 r., przekształconą następnie w postępowanie podatkowe. W wyniku przeprowadzonego postępowania organ pierwszej instancji stwierdził następujące nieprawidłowości:
- zawyżenie przychodów na łączną kwotę 674.172,83 zł w związku z wykazaniem po stronie przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów za 2016 r. wartości podatku VAT w powyższej wysokości, co narusza przepisy art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa o PIT").
Zgodnie z ustaleniami organu pierwszej instancji, w badanym okresie skarżący świadczył usługi transportowe nie na rzecz cypryjskiego podmiotu: O. H. LIMITED, [...] N., B. [...] (dalej jako: "spółka cypryjska"), lecz na rzecz podmiotu krajowego. Z związku z tym, świadczone usługi winne być opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 23%. Uwzględniając powyższe, organ pierwszej instancji pomniejszył przychód wykazany przez skarżącego za 2016 r. o łączną wartość podatku VAT, jakim zostały opodatkowane świadczone przez skarżącego usługi transportowe tj. o kwotę 674.172,83 zł. W związku z tym wykazany z przychód z ww. tytułu, zdaniem organu, winien wynosić w badanym okresie 3.707.406,81 zł.
Organ uznał również, że w sprawie niniejszej miało miejsce zawyżenie kosztów uzyskania przychodów na łączną kwotę 1.160.605,41 zł w związku z nieuwzględnieniem przez skarżącego zarówno w remanencie początkowym sporządzonym na dzień 1 stycznia 2016 r., jak też w remanencie końcowym sporządzonym na dzień 31 grudnia 2016 r. wartości zakupionych w badanym okresie maszyn i urządzeń na ww. kwotę. Zgodnie z ustaleniami organu pierwszej instancji stanowiły one towary handlowe, zatem działanie skarżącego stanowi naruszenie przepisów art. 22 ust. 1, art. 24 ust. 2 ustawy o PIT.
W związku z dokonanymi ustaleniami, Naczelnik M. Urzędu Celno- Skarbowego w W. decyzją z [...] kwietnia 2019 r. określił skarżącemu kwotę zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2016 r. w wysokości 225.081,00 zł, tj. w kwocie zobowiązania wyższej o 92.422,00 zł niż wynikająca ze złożonego przez skarżącego rozliczenia rocznego PIT-36L za ww. okres.
Na powyższą decyzję skarżący, działając przez pełnomocnika, wniósł odwołanie do Naczelnika M. Urzędu Celno-Skarbowego w W. Decyzji organu pierwszej instancji zarzucił naruszenie: art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 181, art. 187 § 1, art. 191, art. 180, art. 181, art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 210 § 1 pkt 4 i pkt 6, art. 121 § 1, art. 193 § 4 i § 6, art. 210 § 1 pkt 4 i pkt 4 oraz § 4 ordynacji podatkowej, art. 45 ust. 6 ustawy o PIT oraz § 3 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.