Sprawa ze skargi na decyzję SKO w C. w przedmiocie ustalenia wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2016 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Olesińska, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Grażyna Wojda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2017 r. sprawy ze skargi A. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2016 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. na rzecz A. D. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia [...] lutego 2016 r. Burmistrz Miasta P. ustalił A. D. (dalej zwanemu "Skarżącym") wysokość zobowiązania podatkowego za rok 2016, w formie łącznego zobowiązania pieniężnego, w kwocie 862 zł. Organ wskazał, że wysokość zobowiązania podatkowego wynika z opodatkowania podatkiem od nieruchomości gruntu o powierzchni 536 m2 stawką dotyczącą gruntów pozostałych, budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej 234,12 m2 i budynku gospodarczego o powierzchni użytkowej 35 m2, oraz podatkiem rolnym gruntu o powierzchni 2,1281 ha fizycznych.

Skarżący złożył odwołanie od ww. decyzji kwestionując opodatkowanie budynku mieszkalnego i gospodarczego z uwagi na to, że budynki te stanowić miały część składową gruntu, zaś po opodatkowaniu gruntu podatkiem od nieruchomości budynki nie podlegały odrębnemu opodatkowaniu.

Decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. (dalej zwane też "SKO") utrzymało w mocy decyzję Burmistrza. SKO wyjaśniło, że art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 ze zm.), zwanej też dalej "ustawą" lub "upol". nie pozwala na alternatywne opodatkowanie gruntu lub budynku Jeżeli na gruncie został wybudowany budynek, to podlega opodatkowaniu grunt oraz budynek wzniesiony na tym gruncie. SKO podkreśliło, iż wymiar podatku od nieruchomości jest dokonywany na podstawie przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a przepisy te regulują wymiar podatku od gruntu jako przedmiotu opodatkowania, a także od budynków, które także są objęte obowiązkiem podatkowym, jako odrębny od gruntu przedmiot opodatkowania, nawet w sytuacji, gdy stanowią część składową gruntu. Podstawę opodatkowania dla gruntu stanowi jego powierzchnia , zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy, czyli powierzchnia 536 m2 jako powierzchnia gruntu pozostałego.

Odnosząc się do zarzutów odwołania SKO podkreśliło, że fakt, iż w latach poprzednich budynki nie były opodatkowane, nie oznacza, iż nadal nie mogą być opodatkowane, a postępowanie podatkowe dotyczące roku 2016 nie może być wszczęte. W ocenie SKO wszczęcie postępowania było uzasadnione, w świetle art. 165 § 7 Ordynacji podatkowej, ponieważ Skarżący, jako podatnik podatku od nieruchomości i rolnego, nie złożył wymaganych przepisami ustaw podatkowych informacji. W tej sytuacji obowiązkiem Organu podatkowego było wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego, poprzez wydanie postanowienia o wszczęciu tego postępowania, zgodnie z art. 165 § 2 Ordynacji podatkowej. Obowiązek złożenia przez osobę fizyczną informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych wynika z art. 6 ust. 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, natomiast obowiązek złożenia informacji o gruntach wynika z art. 6a ust. 5 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 617 ze zm.). Jeżeli podatnik nie złoży informacji, wówczas organ podatkowy posiada uprawnienie do wezwania podatnika do złożenia informacji, na podstawie art. 274a Ordynacji podatkowej.

Strona 1/7