Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (sprawozdawca), sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant specjalista Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2015 r. sprawy ze skargi B. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu wraz z pozostałymi członkami oraz spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za miesiące od marca do lipca 2008 r. oddala skargę
Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez organy podatkowe, w wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej rzez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. w T. sp. z o.o. stwierdzono nieprawidłowości w rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiące od marca do lipca 2008 r. W związku z czym, decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. Dyrektor UKS określił powyższej spółce wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za za miesiące od marca do lipca 2008 r. w innych wysokościach niż wykazane przez spółkę w deklaracjach VAT-7 za te okresy rozliczeniowe, zatem zobowiązania podatkowe zostały zaniżone łącznie o kwotę 706.887,00 zł (należność główna). Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r., doręczoną Syndykowi Masy Upadłości T. , Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Decyzja ta jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. orzekł o solidarnej z dwoma byłymi członkami zarządu - J. B. i P. S. oraz z T. sp. z o.o. odpowiedzialności podatkowej Skarżącej - B.F. , jako osoby trzeciej za zaległości tej spółki z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od marca do lipca 2008 r. w łącznej kwocie należności głównej 706.887 zł i odsetki za zwłokę w łącznej kwocie 446.471 zł.
W odwołaniu Skarżąca wniosła o uchylenie powyższej decyzji i umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i orzeczenie co do istoty, względnie o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji. Decyzji zarzucono naruszenie art. 107, art. 108 § 1, art. 109, art. 116 i art. 118 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) - dalej "O.p.", poprzez orzeczenie o odpowiedzialności Skarżącej za zobowiązania podatkowe T. , podczas gdy w okresie pełnienia przez nią funkcji członka zarządu tej spółki nie istniały przesłanki do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, a także w sytuacji, gdy przeciwko spółce prowadzone jest postępowanie upadłościowe, w związku z czym w realiach niniejszej sprawy nie można mówić o bezskuteczności egzekucji z majątku spółki. Pełnomocnik zarzucił również naruszenie art. 121, art. 123 § 1 i art. 200 O.p., polegające na pozbawieniu Skarżącej prawa do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego, w tym do podniesienia okoliczności egzoneracyjnych.
Decyzją z dnia [...] maja 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy powyższą decyzję organu pierwszej instancji.
Organ odwoławczy wskazał, że z uwagi na ogłoszenie w stosunku do T. upadłości likwidacyjnej, bieg terminu przedawnienia zobowiązań tej spółki w podatku od towarów i usług za miesiące od marca do lipca 2008 r. został przerwany w dniu 26 sierpnia 2013 r. Do dnia wydania decyzji postępowanie upadłościowe nie zostało formalnie zakończone zatem termin przedawnienia przedmiotowych zaległości podatkowych upływa najwcześniej w 2019 r.
Według Dyrektora Izby Skarbowej w sprawie spełnione zostały formalne warunki orzeczenia o odpowiedzialności, określone w art. 108 O.p. Podkreślił ponadto, że w dacie powstania przedmiotowych zobowiązań spółki Skarżąca była członkiem zarządu T. (w okresie od 28 czerwca 2007 r. do 22 lutego 2012 r.). Organ zauważył przy tym, że Naczelnik Urzędu Skarbowego nieprawidłowo przyjął jako podstawę odpowiedzialności Skarżącej art. 116 § 2 O.p. w brzmieniu obowiązującym po 1 stycznia 2009 r., lecz uchybienie to nie miało wpływu na wynik sprawy.