Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Asesor WSA Maciej Kurasz (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2006 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę
Z akt sprawy wynika, że pismem z dnia 15 września 2005 r. G. K. - powoływany dalej jako Skarżący działając na podstawie przepisu art. 156 § 1 pkt 3 w związku z art. 157 § 2 ustawy 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - dalej w skrócie jako Kpa, wniósł o stwierdzenie nieważności wyniku kontroli z dnia [...] marca 1996 r. Nr [...] wydanego przez Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w O., na podstawie którego określono Skarżącemu zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 1995 r.
W uzasadnieniu wniosku Skarżący wskazał, że powodem wniesienia wniosku o stwierdzenie nieważności było to, iż za ten sam okres Urząd Skarbowy w O. uprzednio określił w 1995 r. wysokość zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług. Skarżący w złożonym wniosku powołując się na orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 sierpnia 1995 r. Sygn. akt III SA 1319/94, podniósł, że w sytuacji, gdy została wydana przez organ podatkowy ostateczna decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowego nie może być wydany "wynik kontroli", w którym odmiennie określono by wysokość tego zobowiązania.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. wydaną na podstawie art. 249 § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - określanej jako ustawa Ord. pod.) w związku z art. 24 § 1 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 169, poz. 1387) w związku z art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.), Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej (GIKS) odmówił wszczęcia postępowania zakończonego wynikiem kontroli, ze względu na uchybienie terminowi do złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności w odniesieniu do decyzji ostatecznych wydanych przed upływem roku od daty ich doręczenia.
Skarżący niezgadzając się z powyższą decyzją pismem z dnia 1 lutego 2006 r. wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy. W złożonym piśmie Skarżący zarzucił, że GIKS nie odniósł się do zarzutów podniesionych we wniosku o stwierdzenie nieważności.
Decyzją z dnia [...] maja 2006 r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej, działając jako organ odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji. Organ podatkowy w uzasadnieniu rozstrzygnięcia ponownie podkreślił, iż wniosek Skarżącego o stwierdzenie nieważności rozstrzygnięcia Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] marca 1996 r. został wniesiony z uchybieniem rocznego terminu do jego złożenia.
Na ostateczną decyzję G. K. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której na podstawie art. 157 § 2 w związku z art. 156 § 1 pkt 3 Kpa wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji (wyniku kontroli) z dnia [...] marca 1996 r. określającej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za 1995 r. Skarżący wniósł również o uchylenie decyzji GIKS z dnia [...] maja 2006 r. W rozwinięciu skargi Skarżący zarzucił decyzji GIKS, iż podważa ona zaufanie do organów skarbowych, ze względu na "nie zastosowanie oznaczonych norm Działu IV Ordynacji podatkowej, których tezę stanowi art. 127 oraz art. 249 § 2 w związku z art. 233 i art. 234 ustawy Ord. pod." Skarżący podniósł także zarzut naruszenia przepisu art. 128 ustawy Ord. pod.