W tej sytuacji należy stwierdzić, że w odniesieniu do pytania nr 1 organ nie miał podstaw do zastosowania art. 165a § 1 w zw. z art. 14h O.p.
Spółka bowiem domagała się interpretacji przepisów prawa podatkowego w kontekście ściśle wskazanego stanu faktycznego. W istocie więc wnosiła o zweryfikowanie przez podatkowy organ interpretacyjny, czy prawidłowo dokonała subsumcji tego stanu faktycznego pod wskazane normy prawa podatkowego. Wnioskiem zatem nie było objęte żądanie wyjaśnienia (ustalenia) stanu faktycznego. Wniosek o interpretację wskazywał na wątpliwość, jak należy rozumieć pojęcie "paliwo silnikowe" na gruncie art. 103 ust. 5a ustawy o VAT.
Odmowa wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie Sprzeczna z funkcją gwarancyjną i informacyjną indywidualnej interpretacji.
15. W realiach rozpoznawanej sprawy w pełni aktualny jest pogląd zawarty w uzasadnieniu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 kwietnia 2005r. (sygn. akt SK 36/03), w którym napisano, iż "obowiązkiem organów podatkowych, jak zresztą wszystkich organów państwa, było (i jest) udzielanie obywatelowi (podatnikowi) rzetelnej i efektywnej pomocy wszędzie tam, gdzie pomoc taka jest prawem przewidziana. Nie do pogodzenia z zasadami państwa prawnego (art. 2 Konstytucji) i legalizmu (art. 7 Konstytucji) są wszelkie działania "pozorowane", w myśl zasady ut aliquid fecisse videatur ("aby się wydawało, że coś jest czynione"). W odniesieniu do informacji podatkowych stwierdzić należy, że ich celem było wspomożenie podatników zobowiązanych do samoobliczenia podatku, w konkretnych sytuacjach, w których nie mieli oni pewności co do sposobu interpretacji prawa podatkowego i jego stosowania we własnych sprawach. Organa podatkowe miały obowiązek udzielić im efektywnej pomocy, nie ograniczającej się na przykład do zacytowania znanych podatnikowi przepisów. Zobowiązane też były do jasnych i pełnych odpowiedzi, nie zaś do odpowiedzi wymijających czy też nietrafiających w sedno zagadnienia przedstawianego w żądaniu" (cyt. za wyrokiem WSA w Warszawie z 3 marca 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1248/15).
Niniejsza sprawa obrazuje, że nawet stworzenie prawa korzystnego dla podatników, w celu szczególnego zobligowania organów podatkowych do wypełniania swoich obowiązków wynikających z art. 2 i art. 7 Konstytucji, nie spełni swojej funkcji w przypadkach nastawienia tych organów do czynienia wykładni przepisów prawa w sposób nieprzychylny tymże podatnikom, nieułatwiającej im prawidłowego rozliczania się z fiskusem (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 września 2008r., I FSK 1063/07).
16. Z powodów wyżej wskazanych, zaskarżone postanowienie narusza art. 165a w zw. z art. 14h O.p. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Organ nie wykazał bowiem, aby zachodziły przyczyny uniemożliwiające wszczęcie postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej co do pytania oznaczonego we wniosku numerem 1.
Na s. 6 zaskarżonego postanowienia Organ wskazał też: "niezasadne jest stwierdzenie Spółki, że w przedmiotowym wniosku przedstawiła wyczerpująco zaistniały stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie". Tym samym organ wskazał na niespełnienie przez Wnioskodawcę wymogów wynikających z art. 14b § 3 O.p. W odniesieniu do tej kwestii Sąd wskazuje, że jeśli organ dostrzegał braki wniosku w zakresie wymogów określonych w art. 14b § 3 O.p., wówczas w myśl art. 14g § 3 O.p. powinien był wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Dopiero nieuzupełnienie wniosku w odpowiednim zakresie otwiera drogę do odmowy wszczęcia postępowania. Skoro organ nie wezwał do uzupełnienia wniosku, tylko od razu odmówił wszczęcia postępowania, to naruszył art. 14g § 1 O.p. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
17. Z omówionych wyżej względów Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a. uchylił zaskarżone postanowienie. W ponownie prowadzonym postępowaniu organ podatkowy obowiązany będzie zastosować się do przedstawionego wyżej stanowiska Sądu.
O kosztach postępowania sądowego Sąd orzekł na mocy art. 200 w zw. z art. 205 § 2 P.p.s.a., zasądzając na rzecz Skarżącej kwotę stanowiącą równowartość uiszczonego wpisu (100 zł) oraz koszty zastępstwa procesowego wykonywanego przez adwokata (480 zł).