Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (spr.), Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2008 r. sprawy ze skargi P. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej odmawiającej umorzenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 1997 r. oddala skargę
[...] Urząd Skarbowy W. decyzją z dnia [...] kwietnia 2001 r. odmówił Skarżącemu - P. umorzenia kwoty 400.382,60 zł odsetek za zwłokę od zaległości w podatku dochodowym od osób prawnych za 1997 r. Decyzją z dnia [...] czerwca 2001 r. Izba Skarbowa w W. decyzję tę utrzymała w mocy.
Na podstawie art. 253 § 1 Ordynacji podatkowej Skarżący złożył wniosek z [...] czerwca 2001 r. o zmianę powyższej decyzji Izby Skarbowej.
Zdaniem Skarżącego nie budzi wątpliwości, że decyzja wydana na podstawie art. 67 § 1 Ordynacji Podatkowej ma charakter szczególny, a umorzenie zobowiązania - charakter wyjątkowy. Decyzja taka, podejmowana w trybie uznania administracyjnego, wymaga wnikliwego ustosunkowania się do wszystkich okoliczności podniesionych przez wnioskodawcę, przede wszystkim zaś rozważenia relacji pomiędzy doraźnym interesem fiskalnym a możliwością realizowania przez wnioskodawcę podstawowych zadań. Należy wziąć pod uwagę ewentualne społeczne konsekwencje decyzji odmownej oraz jej wpływ na możliwość generowania w przyszłości dochodów, z których podatki będą zasilać budżet Państwa.
Skarżący uważa, że przyjęte przez organy podatkowe rozumienie pojęcia "ważny interes podatnika" jest zawężone i sprowadza się do konkluzji, iż tylko zła sytuacja finansowa podatnika uzasadnia przyznanie ulgi. Jest to podejście ryzykowne dla finansów publicznych, ponieważ skutkiem udzielania ulg w takiej sytuacji jest bezpowrotna utrata wpływów budżetowych. Skarżący podniósł, że w jego interesie jest pomnażanie kapitału, aby mieć możliwość dalszego zwiększania finansowania celów statutowych, w efekcie czego zyska nie tylko on, ale i społeczeństwo.
Analogicznie Skarżący ocenił przedstawioną przez organy podatkowe definicję "interesu publicznego" (sytuacja, gdy zapłata spowoduje konieczność sięgania przez podatnika do środków pomocy państwa, ponieważ nie będzie on w stanie zaspokajać swoich potrzeb materialnych). Jego zdaniem wynika ona z jednostronnej (często fiskalnej) oceny stanu faktycznego. Ewentualna ulga nie powinna być postrzegana w kategoriach jednostronnych korzyści Skarżącego. Nie sposób bowiem nie zauważyć jego wkładu w finansowanie i krzewienie kultury fizycznej oraz sportu. W interesie publicznym leży rozwijanie tej działalności.
Skarżący powołał się na wyrok Sądu Najwyższego, zgodnie z którym utożsamienie interesu społecznego z interesem fiskalnym lub ekonomicznym prowadziłoby do zakwestionowania zasady demokratycznego porządku prawnego, a organy podatkowe biorąc pod uwagę przesłanki udzielania ulg mają obowiązek uwzględniać ważny interes strony, aż do granic kolizji z interesem publicznym.
Skarżący wyjaśnił, iż jest organizacją non profit ukierunkowaną na organizację, rozwój i popularyzację piłki nożnej, promocję piłkarstwa, a także ochronę praw i interesów oraz koordynację działań członków P., tj. wszystkich polskich klubów piłkarskich oraz 16 regionalnych [...]. Szczegółowo przedstawił realizowane w 2001 r. zadania oraz ich planowane koszty, dosłownie powtarzając w tym względzie treść wniosku o umorzenie odsetek.